மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 14 அத்தியாயம் அந்நம்ல் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பிலிப்பைன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 14

وَجَحَدُواْ بِهَا وَٱسۡتَيۡقَنَتۡهَآ أَنفُسُهُمۡ ظُلۡمٗا وَعُلُوّٗاۚ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

Tumanggi silang sumampalataya sa mga tandang malilinaw na ito at hindi kumilala sa mga ito – samantalang tumiyak ang mga sarili nila na ang mga ito ay mula sa ganang kay Allāh – dahilan sa paglabag nila sa katarungan at pagmamalaki nila sa [pagtanggi sa] katotohanan. Kaya magnilay-nilay ka, o Sugo, kung papaano naging ang kinahinatnan ng mga tagagulo sa lupa dahil sa kawalang-pananampalataya nila at mga pagsuway nila sapagkat ipinahamak Namin sila at winasak Namin sila sa kabuuan nila.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• التبسم ضحك أهل الوقار.

Ang pagngiti-ngiti ay ang tawa ng mga may hinahon.

• شكر النعم أدب الأنبياء والصالحين مع ربهم.

Ang pagpapasalamat sa mga biyaya ay kaasalan ng mga propeta at mga matuwid sa Panginoon nila.

• الاعتذار عن أهل الصلاح بظهر الغيب.

Ang pagmamatuwid para sa mga may kaayusan ay isinasapuso.

• سياسة الرعية بإيقاع العقاب على من يستحقه، وقبول عذر أصحاب الأعذار.

Ang pamamahala sa mga nasasakupan ay sa pamamagitan ng pagpataw ng parusa sa sinumang nagiging karapat-dapat doon at ang pagtanggap ng pagdadahilan ng mga may pagdadahilan.

• قد يوجد من العلم عند الأصاغر ما لا يوجد عند الأكابر.

Maaaring nakatatagpo ng kaalaman buhat sa mga nakababata, na hindi natatagpuan buhat sa mga nakatatanda.