மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 47 அத்தியாயம் ஸூரா ஸபஉ - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பிலிப்பைன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 47

قُلۡ مَا سَأَلۡتُكُم مِّنۡ أَجۡرٖ فَهُوَ لَكُمۡۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٞ

Sabihin mo, O Sugo, sa mga tagapagtambal na tagapasinungaling na ito: "Hindi ako humingi sa inyo ng anumang gantimpala o pabuya sa inihatid ko sa inyo na patnubay at kabutihan – kung ipagpapalagay ang kairalan nito – sapagkat ito ay para sa inyo. Walang iba ang gantimpala sa akin kundi nasa kay Allāh lamang. Siya – kaluwalhatian sa Kanya – sa bawat bagay ay Saksi sapagkat Siya ay sumasaksi na ako ay nagpaabot sa inyo at sumasaksi sa mga gawain ninyo kaya para lumubos Siya sa inyo sa pagganti sa mga ito."

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• التقليد الأعمى للآباء صارف عن الهداية.

Ang bulag na paggaya-gaya sa mga ninuno ay nagpapalihis sa kapatnubayan.

• التفكُّر مع التجرد من الهوى وسيلة للوصول إلى القرار الصحيح، والفكر الصائب.

Ang pag-iisip-isip at ang pag-aalis ng pithaya ay isang kaparaanan sa paghantong sa tumpak ng pasya at tamang ideya.

• الداعية إلى الله لا ينتظر الأجر من الناس، وإنما ينتظره من رب الناس.

Ang tagapag-anyaya tungo kay Allāh ay hindi naghihintay ng pabuya mula sa mga tao. Naghihintay lamang siya nito mula sa Panginoon ng mga tao.