மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் அஸ்ஸுக்ருப் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பிலிப்பைன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحۡمَٰنِ مَثَلٗا ظَلَّ وَجۡهُهُۥ مُسۡوَدّٗا وَهُوَ كَظِيمٌ

Kapag binalitaan ang isa sa kanila [ng pagsilang ng] babaing anak na inuugnay niya sa Panginoon niya, ang mukha niya ay naging nangingitim dala ng tindi ng pagkabahala at pagkalungkot. Siya ay naging puno ng ngitngit. Kaya papaanong nag-uugnay siya sa Panginoon niya ng ikinalulumbay niya mismo kapag ibinalita sa kanya?

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• كل نعمة تقتضي شكرًا.

Bawat biyaya ay humihiling ng isang pasasalamat.

• جور المشركين في تصوراتهم عن ربهم حين نسبوا الإناث إليه، وكَرِهوهنّ لأنفسهم.

Ang kawalang-katarungan ng mga tagapagtambal sa mga konsepto nila tungkol sa Panginoon nila nang nag-ugnay sila ng mga babaing anak sa Kanya samantalang nasuklam sila sa mga ito para sa mga sarili nila.

• بطلان الاحتجاج على المعاصي بالقدر.

Ang kawalang-kabuluhan ng pangangatwiran para sa mga pagsuway sa pamamagitan ng pagtatakda.

• المشاهدة أحد الأسس لإثبات الحقائق.

Ang pagmamasid ay isa sa mga pundasyon ng pagpapatibay sa mga katunayan.