மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்பஜ்ர் - தாய் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Al-Fajr

வசனம்: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

[89.1] ขอสาบานด้วยยามรุ่งอรุณ

வசனம்: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

[89.2] และด้วยค่ำคืนทั้งสิบ

வசனம்: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

[89.3] และด้วยสิ่งที่เป็นคู่ และที่เป็นคี่

வசனம்: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

[89.4] และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันโคจรไป

வசனம்: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

[89.5] ในดังกล่าวนั้นเป็นการสาบาน สำหรับผู้ที่มีปัญญามิใช่หรือ

வசனம்: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

[89.6] เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเจ้ากระทำต่อพวกอ๊าดอย่างไร

வசனம்: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

[89.7] (แห่ง) อิร็อม พวกมีเสาหินสูงตะหง่าน

வசனம்: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

[89.8] ซึ่งเยี่ยงนั้นมิได้ถูกสร้างตามหัวเมืองต่าง ๆ

வசனம்: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

[89.9] และพวกซะมูดผู้สกัดหิน ณ หุบเขา

வசனம்: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

[89.10] และฟิรเอานฺ เจ้าแห่งตรึงเสาเต็นท์

வசனம்: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

[89.11] บรรดาผู้ละเมิดเหล่านั้นตามหัวเมืองต่าง ๆ

வசனம்: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

[89.12] แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในหัวเมืองเหล่านั้น

வசனம்: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

[89.13] ดังนั้นพระเจ้าของเจ้าจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา

வசனம்: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

[89.14] แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นทรงเฝ้าดูอย่างแน่นอน

வசனம்: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

[89.15] ส่วนมนุษย์นั้น เมื่อพระเจ้าของเขาทรงทดสอบเขา โดยทรงให้เกียรติเขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่าพระเจ้าของฉันทรงยกย่องฉัน

வசனம்: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

[89.16] แต่ครั้งเมื่อพระองค์ทรงทดสอบเขา ทรงให้การครองชีพของเขาเป็นที่คับแคบแก่เขา เขาก็จะกล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงเหยียดหยามฉัน

வசனம்: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

[89.17] มิใช่เช่นนั้นดอก แต่ว่าพวกเจ้ามิได้ให้เกียรติแก่เด็กกำพร้าต่างหาก

வசனம்: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

[89.18] และพวกเจ้ามิได้ส่งเสริมกันในการให้อาหารแก่คนยากจนขัดสน

வசனம்: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

[89.19] และพวกเจ้ากินมรดกกันอย่างหมดเกลี้ยง

வசனம்: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

[89.20] และพวกเจ้ารักสมบัติกันอย่างมากมาย

வசனம்: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

[89.21] หามิได้ เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง

வசனம்: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

[89.22] และพระเจ้าของเจ้าเสด็จมาพร้อมทั้งมะลาอิกะฮฺด้วยเป็นแถว ๆ

வசனம்: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

[89.23] และวันนั้นนรกญะฮันนัมจะถูกนำมาให้ปรากฏ ในวันนั้นมนุษย์จะรำลึกขึ้นมาได้แต่การรำลึกนั้นจะมีผลแก่เขาได้อย่างไร

வசனம்: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

[89.24] เขาจะกล่าวว่า โอ้ ถ้าฉันได้ทำความดีไว้ล่วงหน้าสำหรับชีวิตของฉัน

வசனம்: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

[89.25] แล้วในวันนั้นไม่มีผู้ใดลงโทษเช่นการลงโทษของพระองค์

வசனம்: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

[89.26] และไม่มีผู้ใดผูกมัดเช่นการผูกมัดของพระองค์

வசனம்: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

[89.27] โอ้ชีวิตที่สงบแน่นเอ๋ย

வசனம்: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

[89.28] จงกลับมายังพระเจ้าของเจ้าด้วยความยินดีและเป็นที่ปิติเถิด

வசனம்: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

[89.29] แล้วจงเข้ามาอยู่ในหมู่ปวงบ่าวของข้าเถิด

வசனம்: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

[89.30] และจงเข้ามาอยู่ในสวนสวรรค์ของข้าเถิด