Anlam tercümesi Ayet 14 Sure Sûratu's-Sebe - Arnavutça Kur'an-ı Kerim Meali - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Ayet: 14

فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

Kur Ne ia caktuam atij vdekjen, atyre^[271] nuk u dha shenjë askush për vdekjen e tij, pos krimbit të drurit^[272]. Dhe, kur u rrëzua (Sulejmani), u bë e qartë se, sikur ta dinin xhindet të padukshmen, nuk do të vijonin në dënimin e poshtëruar.

[271] D.m.th. xhindeve.
[272] Krimbi brejti shkopin ku Sulejmani mbështetej i vdekur.