Anlam tercümesi Ayet 10 Sure Sûratu'l-Ankebût - الترجمة الفلبينية البيسايا - رواد - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Ayet: 10

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ فَإِذَآ أُوذِيَ فِي ٱللَّهِ جَعَلَ فِتۡنَةَ ٱلنَّاسِ كَعَذَابِ ٱللَّهِۖ وَلَئِن جَآءَ نَصۡرٞ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمۡۚ أَوَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَعۡلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Taliwala sa mga tawo adunay nag-ingon: “Mituo kami sa Allah”; apan kun sila makaagi ug pag-lutos tungod (sa ilang pagtuo) sa Allah, ilang giisip nga ang pag-lutos gikan sa mga tawo (nga kini sama sa) silot sa Allah. Ug kun sa usa kadaugan gikan sa 'Allah' imong Ginoo muabot, kasigurohan (ang mga tigpakaaron-ingnon) muingon: “Sa pagkatinuod kami kanunay ninyo nga kauban!”. Dili ba ang Allah ang Labing Nakahibalo sa anaa sa mga dughan
sa mga tawo.