Anlam tercümesi Ayet 112 Sure Sûratu Âl-i İmrân - Fransızca Tercüme - Uluslararası Nur Merkezi - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Ayet: 112

ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

112. Ils sont marqués d’infamie là où ils se trouvent, à moins d’une aide d’Allah ou d’un secours des hommes. Ils ont mérité la colère d’Allah, et sur eux s’est abattue l’humiliation, car ils reniaient les Signes d’Allah, tuaient indûment les Prophètes, désobéissaient et transgressaient.