Anlam tercümesi Ayet 17 Sure Sûratu'l-Enfâl - Gürcüce Tercüme - Üzerinde Çalışılıyor - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Ayet: 17

فَلَمۡ تَقۡتُلُوهُمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ قَتَلَهُمۡۚ وَمَا رَمَيۡتَ إِذۡ رَمَيۡتَ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ رَمَىٰ وَلِيُبۡلِيَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡهُ بَلَآءً حَسَنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ

თქვენ არ ხოცავდით მათ, არამედ ალლაჰმა დახოცა ისინი^[1] და არც შენ არ გისვრია (შუამავალო), როცა ისვროდი,^[2] არამედ ალლაჰმა ესროლა, რათა გამოეცადა მორწმუნეები კარგი გამოცდით.^[3] ჭეშმარიტად, ალლაჰი ყოვლის მსმენი და მცოდნეა.

[1] მუჯაჰიდი ამ აიათის ჩამოვლინების მიზეზს შემდეგ ამბავს უკავშირებს: ბედირის ბრძოლის დასრულების შემდეგ მორწმუნეთაგან ზოგიერთებმა უკან მიმავალ გზაზე ტრაბახი დაიწყეს, ერთმა თქვა მე ესა და ეს მოვკალი, მეორემ თქვა მე მავანი მოვკალიო და ამაზე უზენაესმა ალლაჰმა ეს აიათი ჩამოავლინა, რომ თქვენ თქვენი ძალით და მოხერხებით არ დაგიხოცავთ ისინი, არამედ ალლაჰმა დახოცა, როდესაც შეგეწიათ, ღონე გიწყალობათ და ანგელოზები წარმოგიგზავნათ. იხ. სუიუტი, დურრუ’ლ-მანსუურ.
[2] ალლაჰის შუამავალმა ﷺ ბედირის ბრძოლის დაწყებამდე ერთი მუჭა ქვიშა აიღო და ყურეიშელთა რაზმის მიმართულებით ისროლა. წარმართთა რაზმიდან არ დარჩენილა ერთი მებრძოლიც, რომ ამ ქვიშიდან მის თვალში, ცხვირში ან ყურში რამე არ მოხვედრილიყო. სწორედ ამაზე მიუთითებს აიათი, რომ ნორმალურ პირობებში შეუძლებელია ერთი მუჭა ქვიშა მთელი ჯარის ყველა წევრამდე მისწვდეს, მაგრამ ალლაჰმა მიაწვდინა და ამით წარმართებ შიში და უიმედობა ჩაუგდო გულებში, რაც მათი მარცხის ერთ-ერთი მიზეზი გახდა. იხ. სირათუ იბნი ჰიშამ, 1/116.
[3] ალლაჰის გამოცდა როგორც შეიძლება იყოს სირთულეებşთა და განსაცდელით ასევე შესაძლებელია იყოს სიკეთის წყალობითა და წარმატებით. ამ შემთხვევაში დახასიათებულია როგორც კარგი გამოცდა, რადგანაც მათ ალლაჰისგან წყალობად მიიღეს დახმარება, გამარჯვება, ნადავლი და ტყვეები წარმართთა რაზმიდან. გამოცდა იმაში მდგომარეობს თუ რამდენად გააცნობიერებენ იმ წყალობას, რომელმაც ღმერთმა მოიღო მათზე და რამდენად მადლიერნი იქნებიან მის მიმართ.