Anlam tercümesi Ayet 27 Sure Sûratu's-Secde - الترجمة الكردية الكرمانجية - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Ayet: 27

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا نَسُوقُ ٱلۡمَآءَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡجُرُزِ فَنُخۡرِجُ بِهِۦ زَرۡعٗا تَأۡكُلُ مِنۡهُ أَنۡعَٰمُهُمۡ وَأَنفُسُهُمۡۚ أَفَلَا يُبۡصِرُونَ

27. ئەرێ ما ئەو نابینن ئەم بەرێ بارانێ ددەینە ئەردێ هشك و بێ شینكاتی، و چاندنێ پێ دەردئێخین، تەرشێت وان و ئەو ب خۆ ژی ژێ دخۆن، ڤێجا ما نابینن [و بزانن ئەوێ ئەردێ هشك ساخكری، دشێت وان ژی پشتی مرنێ ساخكەتەڤە].