Anlam tercümesi Ayet 127 Sure Sûratu't-Tevbe - Muhtasar Kur'an-ı Kerim Tefsirinin Farsça Tercümesi - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Ayet: 127

وَاِذَا مَاۤ اُنْزِلَتْ سُوْرَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ اِلٰی بَعْضٍ ؕ— هَلْ یَرٰىكُمْ مِّنْ اَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوْا ؕ— صَرَفَ اللّٰهُ قُلُوْبَهُمْ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُوْنَ ۟

و هرگاه الله سوره‌ای بر رسولش نازل کند که در آن احوال منافقان بیان شده باشد منافقان به یکدیگر می‌نگرند و می‌گویند: آیا کسی شما را می‌بیند؟ پس اگر کسی آنها را نبیند از مجلس بازمی‌گردند، بدانید الله دل‌های‌شان را از هدایت و خیر بازگرداند، و آنها را یاری نکرد، چون گروهی هستند که نمی‌فهمند.

Bu sayfadaki ayetlerin faydaları:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

وجوب آغاز قتال با کافران نزدیک‌تر آن‌گاه که ریشۀ اسلام جا بگیرد، و نیاز به این کار احساس شود.

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

بیان حالت انتظار و اضطراب منافقان هنگام نزول قرآن بر آنها.

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

بیان مهربانی پیامبر صلی الله علیه وسلم به مؤمنان و تقلّای شدید برای (رستگاری) آنها.

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

آیات فوق دلالت دارند بر اینکه ایمان زیاد و کم می‌شود، و اینکه مؤمن باید بر ایمان خودش سرکشی و مواظبت نماید تا آن را تجدید کند و رشد دهد، تا همیشه در حال صعود باشد.