Anlam tercümesi Ayet 7 Sure Sûretu'l-İnsân - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Ayet: 7

یُوْفُوْنَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُوْنَ یَوْمًا كَانَ شَرُّهٗ مُسْتَطِیْرًا ۟

سپس جمله‌ای از کارهای آنان را بیان کرد و فرمود: ﴿يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ﴾ به نذر و پیمان‌هایی که خود را بدان ملزم نموده‌اند وفا می‌کنند. آنان به نذرهایی وفا می‌کنند که در اصل بر آنها واجب نبوده است، بلکه خودشان آن را بر خود واجب نموده‌اند؛ پس آنان به طریق اولی فرایض را به جای می‌آورند. ﴿وَيَخَافُونَ يَوۡمٗا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِيرٗا﴾ و از روزی سخت که بلای آن گسترده و فراگیر است می‌ترسند که بلایش به آنها برسد. از این رو هر آنچه که باعث گرفتار شدن به بلای آن روز می‌گردد را ترک گفته، و از آن دوری می‌جویند.