Anlam tercümesi Ayet 153 Sure Sûratu'n-Nisâ - Muhtasar Kur'an-ı Kerim Tefsirinin Filipince (Tagalog) Tercümesi - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Ayet: 153

يَسۡـَٔلُكَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَٰبِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيۡهِمۡ كِتَٰبٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِۚ فَقَدۡ سَأَلُواْ مُوسَىٰٓ أَكۡبَرَ مِن ذَٰلِكَ فَقَالُوٓاْ أَرِنَا ٱللَّهَ جَهۡرَةٗ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ بِظُلۡمِهِمۡۚ ثُمَّ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُ فَعَفَوۡنَا عَن ذَٰلِكَۚ وَءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ سُلۡطَٰنٗا مُّبِينٗا

Humihiling sa iyo, O Sugo, ang mga Hudyo na magbaba ka sa kanila ng isang kasulatan mula sa langit sa iisang kabuuan gaya ng naganap kay Moises, na magiging isang palatandaan ng katapatan mo. Huwag mong mabigatin sa kanila iyon sapagkat humiling na ang mga ninuno nila kay Moises ng higit na mabigat kaysa sa hiniling sa iyo ng mga ito yayamang humiling sila sa kanya na ipakita niya sa kanila si Allāh sa mga mata kaya nalintikan sila bilang parusa para sa kanila sa nagawa nila. Pagkatapos nagbigay-buhay sa kanila si Allāh ngunit sumamba sila sa guya bukod pa kay Allāh nang matapos na dumating sa kanila ang mga tandang maliwanag na nagpapatunay sa kaisahan ni Allāh at pamumukod-tangi Niya sa pagkapanginoon at pagkadiyos. Pagkatapos nagpalampas si Allāh sa kanila. Nagbigay si Allāh kay Moises ng isang katwirang maliwanag sa mga tao niya.

Bu sayfadaki ayetlerin faydaları:

• يجوز للمظلوم أن يتحدث عن ظلمه وظالمه لمن يُرْجى منه أن يأخذ له حقه، وإن قال ما لا يسر الظالم.

Pinapayagan sa nalabag sa katarungan na magsalita tungkol sa kawalang-katarungan sa kanya at tagalabag sa katarungan sa kanya sa sinumang maaasahan na makakuha para sa kanya ng karapatan niya, kahit pa nagsabi siya ng hindi ikatutuwa ng tagalabag sa katarungan.

• حض المظلوم على العفو - حتى وإن قدر - كما يعفو الرب - سبحانه - مع قدرته على عقاب عباده.

Ang paghimok sa nalabag sa katarungan sa pagpapaumanhin kahit pa man nakakaya nitong gumanti, gaya ng pagpapaumanhin ng Panginoon – kaluwalhatian sa Kanya – sa kabila ng kakayahan Niya sa pagparusa sa mga lingkod Niya.

• لا يجوز التفريق بين الرسل بالإيمان ببعضهم دون بعض، بل يجب الإيمان بهم جميعًا.

Hindi pinapayagan ang pagtatangi-tangi sa pagitan ng mga sugo sa pamamagitan ng pananampalataya sa ilan sa kanila bukod pa sa iba, bagkus kinakailangan ang pananampalataya sa kanila sa kalahatan.