ئەرەپچە- ئاسانلاشتۇرۇلغان تەپسىر * - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى


ئايەت: (49) سۈرە: سۈرە زۇمەر
فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
فإذا أصاب الإنسان شدة وضُرٌّ، طلب من ربه أن يُفرِّج عنه، فإذا كشفنا عنه ما أصابه وأعطيناه نعمة منا عاد بربه كافرًا، ولفضله منكرًا، وقال: إن الذي أوتيتُه إنما هو على علم من الله أني له أهل ومستحق، بل ذلك فتنة يبتلي الله بها عباده؛ لينظر مَن يشكره ممن يكفره، ولكن أكثرهم -لجهلهم وسوء ظنهم- لا يعلمون أن ذلك استدراج لهم من الله، وامتحان لهم على شكر النعم.
ئەرەپچە تەپسىرلەر:
 
ئايەت: (49) سۈرە: سۈرە زۇمەر
سۈرە مۇندەرىجىسى بەت نومۇرى
 
ئەرەپچە- ئاسانلاشتۇرۇلغان تەپسىر - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى

ئەرەپچە ئاسانلاشتۇرۇلغان تەپسىر، مەدىنە مۇنەۋۋەر پادىشاھ فەھد قۇرئان كەرىمنى بېسىپ تارقىتىش گۇرۇپپىسى بېسىپ تارقاتقان

تاقاش