مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 10 سۈرە ھەشر - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ ئازەربەيجانچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 10

وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ

Onlardan sonra gələnlər və qiyamət gününədək onların yolunu tutub gedənlər deyərlər: “Ey Rəbbimiz! Bizi və bizdən əvvəl Allaha və Onun rəsuluna iman gətirmiş din qardaşlarımızı bağışla. Bizim qəlbimizdə möminlərdən heç birinə qarşı nifrət və həsədə yer vermə. Ey Rəbbimiz! Həqiqətən, Sən Öz qullarına qarşı olduqca şəfqətli və rəhmlisən!”

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• رابطة الإيمان لا تتأثر بتطاول الزمان وتغير المكان.

Zamanın uzanması və məkanın dəyişməsi iman bağlılığına təsir göstərməz.

• صداقة المنافقين لليهود وغيرهم صداقة وهمية تتلاشى عند الشدائد.

Münafiqlərin yəhudilərə və başqalarına göstərdiyi sədaqət, müsibət gəldiyi vaxt yox olan saxta sədaqətdir.

• اليهود جبناء لا يواجهون في القتال، ولو قاتلوا فإنهم يتحصنون بِقُرَاهم وأسلحتهم.

Yəhudilər qorxaqdılar, döyüş zamanı üzbəüz gəlməkdən çəkinərlər. Döyüşdükdə də, ancaq öz yurlarında silahlarına sarılıb divar arxasından döyüşürlər.