مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 62 سۈرە نۇر - ئىنگىلىزچە تەرجىمىسى- ئابدۇللاھ ھەسەن ياقۇپ - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 62

إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَإِذَا كَانُواْ مَعَهُۥ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ جَامِعٖ لَّمۡ يَذۡهَبُواْ حَتَّىٰ يَسۡتَـٔۡذِنُوهُۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ فَإِذَا ٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِبَعۡضِ شَأۡنِهِمۡ فَأۡذَن لِّمَن شِئۡتَ مِنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمُ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

62. The believers are only those who believe in Allāh and His messenger (Muhammad), and when they are with him on some collective matter, they do not leave until they have asked his permission. Indeed, those who ask your permission are the ones who (really) believe in Allāh and His messenger. So when they ask your permission for some affair of theirs, give permission to whom you will of them and ask forgiveness for them from Allāh. Indeed, Allāh is All-Forgiving, Most Merciful.