مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 120 سۈرە تەۋبە - ئىنگىلىزچە تەرجىمىسى- ئابدۇللاھ ھەسەن ياقۇپ - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 120

مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

120. It was not (proper) for the people of Madinah and those around them of the dwellers of the desert to remain behind (after the departure of) God’s messenger, or that they prefer themselves over his self. This is because there afflicts them not thirst or fatigue or hunger in God’s Way, nor do they tread a path which enrages the disbelievers, nor do they attain from an enemy (to God) what they attain, but a righteous deed is written down for them thereby. Indeed, Allāh does not waste the reward of the good-doers.