قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - فىرانسۇزچە تەرجىمىسى - ئىسلامى كېڭەش * - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (32) سۈرە: سۈرە لوقمان
وَإِذَا غَشِيَهُم مَّوۡجٞ كَٱلظُّلَلِ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ فَلَمَّا نَجَّىٰهُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ فَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞۚ وَمَا يَجۡحَدُ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَّا كُلُّ خَتَّارٖ كَفُورٖ
32. Une vague les envahit-elle, aussi noire que l’ombre, que les voilà à implorer Allah et à L’invoquer en Lui vouant un culte sincère. Mais quand Il les ramène sains et saufs à la terre ferme, certains d’entre eux se montrent moins zélés. Seul méconnaît Nos Signes le traître plein d’ingratitude.
ئەرەپچە تەپسىرلەر:
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (32) سۈرە: سۈرە لوقمان
قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - فىرانسۇزچە تەرجىمىسى - ئىسلامى كېڭەش - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
قۇرئان كەرىمنىڭ فىرانسۇزچە تەرجىمىسىنى دوكتۇر نەبىل رىزۋان تەرجىمە قىلغان، مىلادىييە 2017-يىلى ئىسلامى كېڭەش نەشىر قىلغان.