مەنالار تەرجىمىسى سۈرە ساد - پىرانسۇسچە تەرجىمىسى -خەلقئارالىق نۇر مەركىزى. - بەت نومۇرى 454 - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 17

ٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَا دَاوُۥدَ ذَا ٱلۡأَيۡدِۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ

17. Supporte patiemment ce qu’ils disent. Évoque Notre serviteur David, qui était doté de la force de la foi et aimait tant à se repentir.

ئايەت: 18

إِنَّا سَخَّرۡنَا ٱلۡجِبَالَ مَعَهُۥ يُسَبِّحۡنَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِشۡرَاقِ

18. Nous lui avons soumis les montagnes qui, avec lui, rendaient gloire (à Allah) au soir et au point du jour.

ئايەت: 19

وَٱلطَّيۡرَ مَحۡشُورَةٗۖ كُلّٞ لَّهُۥٓ أَوَّابٞ

19. (Ainsi en fut-il) des oiseaux qui se rassemblaient par volées et lui obéissaient.

ئايەت: 20

وَشَدَدۡنَا مُلۡكَهُۥ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡحِكۡمَةَ وَفَصۡلَ ٱلۡخِطَابِ

20. Nous avons affermi son pouvoir et lui avons donné sagesse et perspicacité.

ئايەت: 21

۞ وَهَلۡ أَتَىٰكَ نَبَؤُاْ ٱلۡخَصۡمِ إِذۡ تَسَوَّرُواْ ٱلۡمِحۡرَابَ

21. T’est-il donc parvenu l’histoire des plaideurs qui avaient escaladé le mur du sanctuaire ?

ئايەت: 22

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَىٰ دَاوُۥدَ فَفَزِعَ مِنۡهُمۡۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ خَصۡمَانِ بَغَىٰ بَعۡضُنَا عَلَىٰ بَعۡضٖ فَٱحۡكُم بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَلَا تُشۡطِطۡ وَٱهۡدِنَآ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلصِّرَٰطِ

22. Lorsqu’ils entrèrent (soudain) auprès de David, qui en fut effrayé, ils dirent : « Ne crains rien ! Nous sommes deux plaideurs. L’un de nous a commis une injustice envers l’autre. Alors juge entre nous équitablement, ne sois pas partial et conduis-nous vers la voie droite.

ئايەت: 23

إِنَّ هَٰذَآ أَخِي لَهُۥ تِسۡعٞ وَتِسۡعُونَ نَعۡجَةٗ وَلِيَ نَعۡجَةٞ وَٰحِدَةٞ فَقَالَ أَكۡفِلۡنِيهَا وَعَزَّنِي فِي ٱلۡخِطَابِ

23. Mon frère que voici a quatre-vingt-dix-neuf brebis et je n’en ai qu’une seule. “Donne-la moi” m’a-t-il dit (un jour). Plus fort que moi dans la dispute, il a eu le dernier mot. »

ئايەت: 24

قَالَ لَقَدۡ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعۡجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِۦۖ وَإِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡخُلَطَآءِ لَيَبۡغِي بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٍ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَقَلِيلٞ مَّا هُمۡۗ وَظَنَّ دَاوُۥدُ أَنَّمَا فَتَنَّٰهُ فَٱسۡتَغۡفَرَ رَبَّهُۥ وَخَرَّۤ رَاكِعٗاۤ وَأَنَابَ۩

24. « Il t’a lésé, dit (David), en t’imposant de joindre ta brebis aux siennes. » Beaucoup d’associés agissent frauduleusement les uns envers les autres, hormis ceux qui ont cru et ont accompli les bonnes œuvres. Or ils sont peu ! David comprit que Nous le mettions à l’épreuve. Il implora donc le pardon de son Seigneur et se jeta à terre, prosterné et repentant.^[444]

[444] Une prosternation est recommandée après la lecture de ce verset.

ئايەت: 25

فَغَفَرۡنَا لَهُۥ ذَٰلِكَۖ وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابٖ

25. Nous le lui avons pardonné : il aura, auprès de Nous, une place rapprochée et un heureux retour.

ئايەت: 26

يَٰدَاوُۥدُ إِنَّا جَعَلۡنَٰكَ خَلِيفَةٗ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱحۡكُم بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِٱلۡحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ ٱلۡهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدُۢ بِمَا نَسُواْ يَوۡمَ ٱلۡحِسَابِ

26. « Ô David ! Nous avons fait de toi un héritier sur terre. Juge donc entre les hommes par la vérité. Ne suis pas les passions qui risquent de te fourvoyer loin du chemin d’Allah. Car ceux qui se fourvoient loin du chemin d’Allah auront un terrible supplice pour avoir oublié le Jour des Comptes. »