قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - فىرانسۇزچە تەرجىمىسى - ئىسلامى كېڭەش * - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (9) سۈرە: سۈرە ھەشر
وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
9. (Le butin revient également) à ceux qui, avant eux déjà, se sont installés à Médine,[553] et qui, (confortés) dans la foi, aiment tous ceux qui émigrent vers eux, ne sont nullement envieux de ce que ces derniers reçoivent (comme dons à leur arrivée), et sont prêts à s’en priver les préférant à leurs propres personnes, fussent-ils eux-mêmes dans le besoin. Ceux qui sont préservés de leur propre avarice sont ceux qui réussissent.
[553] Littéralement : la Maison et le pays et la foi.
ئەرەپچە تەپسىرلەر:
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (9) سۈرە: سۈرە ھەشر
قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - فىرانسۇزچە تەرجىمىسى - ئىسلامى كېڭەش - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
قۇرئان كەرىمنىڭ فىرانسۇزچە تەرجىمىسىنى دوكتۇر نەبىل رىزۋان تەرجىمە قىلغان، مىلادىييە 2017-يىلى ئىسلامى كېڭەش نەشىر قىلغان.