مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 110 سۈرە مۆمىنۇن - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ فۇلانىچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 110

فَٱتَّخَذۡتُمُوهُمۡ سِخۡرِيًّا حَتَّىٰٓ أَنسَوۡكُمۡ ذِكۡرِي وَكُنتُم مِّنۡهُمۡ تَضۡحَكُونَ

Jogitiɗon ɓee gomɗinɓe noddooɓe Joomi mu'un nokku fii jalkitugol hiɗo jalnora ɓe, jalnorɗon ɓe haa jalnorgol ɓe ngol yejjintini on jaŋtagol Alla, laatiɗon hiɗon jala ɓe jalkita.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• الكافر حقير مهان عند الله.

Keefeero on ko jaasuɗo hoynaaɗo ka Alla.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

Jalnorgol moƴƴuɓe ɓen ko bakkaatu mawɗo jom mu'un no hanndi e Lepte ɗen.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

Yeebagol ngurndam ɗam ko laawol immorde e laawi keefeeru ngun.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

Mantugol Alla ngol ko feeñirde immorde e feeñirɗe needi ndin ka du'aa.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

Tuma nde Alla O Senike udditirnoo Simoore nden jaŋtagol sifaaji malal gomɗinɓe ɓen, tawi no yaadi nde O timminirta Simoore nden jaŋta hayre (perte) heeferɓe ɓen e waasude maleede maɓɓe.