مەنالار تەرجىمىسى سۈرە سۈرە قىيامەت - الترجمة اليونانية - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

سۈرە قىيامەت

ئايەت: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

(Ορκίζομαι) μα την Ημέρα της Ανάστασης!

ئايەت: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

Και (ορκίζομαι) μα την αυτο-κατηγορούμενη ψυχή (του πιστού, που τον κατηγορεί αν παραμελήσει κάποιες καλές πράξεις ή όταν διαπράττει αμαρτία)! (Ότι οι άνθρωποι θα αναστηθούν για να λογοδοτήσουν).

ئايەت: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

Νομίζει ο (άπιστος) άνθρωπος ότι Εμείς δε θα συλλέξουμε (ξαναδημιουργήσουμε) τα οστά του (την Ημέρα της Ανάστασης);

ئايەت: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

Όχι (δεν είναι όπως νομίζει ο άπιστος), αλλά βέβαια είμαστε Ικανοί να επανασχηματίσουμε τέλεια τα ακροδάχτυλά του (όπως ήταν πριν, με τη μορφή τους και τα δακτυλικά αποτυπώματά τους).

ئايەت: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

Αλλά! Ο άνθρωπος (αρνείται την Ανάσταση και την Απολογία, επομένως) θέλει να συνεχίσει να διαπράττει αμαρτίες (για την υπόλοιπη ζωή του).

ئايەت: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Ρωτά (διαψεύδοντας): «Πότε θα είναι αυτή η Ημέρα της Ανάστασης;»

ئايەت: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

Μα όταν η όραση θα είναι αμήχανη, φοβισμένη και κατάπληκτη (από όσα τρομακτικά πράγματα θα βλέπει κατά την Ημέρα της Ανάστασης).

ئايەت: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

Και (όταν) το φεγγάρι συσκοτιστεί.

ئايەت: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

Και (όταν) ο ήλιος και το φεγγάρι μαζευτούν.

ئايەت: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

Εκείνην την Ημέρα ο άνθρωπος θα πει: «Πού είναι η απόδραση (από αυτό το μαρτύριο);»

ئايەت: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

Όχι! Δεν υπάρχει απόδραση ούτε καταφύγιο!

ئايەت: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

Στον Κύριό σου, εκείνην την Ημέρα, θα βρίσκεται ο τελικός περιορισμός.

ئايەت: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

Εκείνη την Ημέρα ο άνθρωπος θα ενημερωθεί για ό,τι έκανε κατά τη διάρκεια της ζωής του (από καλές και κακές πράξεις), και για ό,τι έκανε από πράξεις που έμειναν μετά από το θάνατό του (δηλ. τις πράξεις του που οι άνθρωποι ακολούθησαν ως πρότυπο μετά από το θάνατό του, είτε ήταν καλές είτε κακές).

ئايەت: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

Και όμως! Ο άνθρωπος θα γίνει μάρτυρας εναντίον του εαυτού του (καθώς τα μέρη του σώματός του, χέρια, πόδια, μάτια, αυτιά κλπ. θα μαρτυρήσουν τις πράξεις του).

ئايەت: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

Ακόμη κι αν θέσει τις δικαιολογίες του (για να καλύψει τις κακές πράξεις του, δεν θα τον ωφελήσουν).

ئايەت: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

(Ω, Μωχάμμαντ) μην κουνάς τη γλώσσα σου (επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Κορ’άν, την ώρα που λαμβάνεις την Αποκάλυψη από τον Γαβριήλ) βιαζόμενος να το απομνημονεύσεις (φοβούμενος μην το ξεχάσεις).

ئايەت: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

Είναι δική Μας αρμοδιότητα να το συλλέξουμε (στο στήθος σου) και να σταθεροποιήσουμε την απαγγελία του (στη γλώσσα σου).

ئايەت: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

Κι όταν το απαγγέλλει ο άγγελός Μας (ο Γαβριήλ, σ' εσένα), τότε ακολούθα την απαγγελία του (και έπειτα να το απαγγέλλεις όπως το άκουσες).

ئايەت: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

Έπειτα είναι δική Μας αρμοδιότητα να το κάνουμε σαφές (σ' εσένα, δηλ. να κατανοήσεις τις ερμηνείες και τις εντολές του).

ئايەت: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

Όχι (δεν είναι όπως ισχυρίζεστε ω, άπιστοι, ότι δε θα αναστηθείτε)! Αλλά αγαπάτε την εγκόσμια ζωή (και τις απολαύσεις της).

ئايەت: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Και παραμελείτε τη Μέλλουσα Ζωή (και την ευδαιμονία της).

ئايەت: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

Κάποια πρόσωπα εκείνη την Ημέρα (της Ανάστασης) θα είναι λαμπερά και φωτεινά.

ئايەت: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

Ατενίζοντας τον Κύριό τους.

ئايەت: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

Ενώ κάποια άλλα πρόσωπα εκείνη την Ημέρα θα είναι συνοφρυωμένα και σκοτεινιασμένα,

ئايەت: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

Πιστεύοντας (και αναμένοντας) ότι κάποια συμφορά και τιμωρία πρόκειται να πέσει πάνω τους.

ئايەت: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

Όχι (δεν είναι όπως ισχυρίζεται ο άπιστος ότι δεν θα αναστηθεί)! Όταν (η ψυχή) φτάσει στις κλείδες (δηλ. στο λαιμό κατά την έξοδό της από το σώμα, όταν αυτός θα βρίσκεται στο χείλος του θανάτου).

ئايەت: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

Και θα ειπωθεί (από τους παριστάμενους): «Ποιος μπορεί να του κάνει ξόρκι (ώστε να τον θεραπεύσει και να τον σώσει από το θάνατο);»

ئايەت: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

Και αυτός (ο ετοιμοθάνατος) θα σιγουρευτεί ότι έφτασε (η ώρα) του αποχωρισμού (του θανάτου) (αφού βλέπει τους αγγέλους που ήρθαν για να συνοδεύσουν την ψυχή του)·

ئايەت: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

Και θα τυλιχθεί το ένα πόδι με το άλλο.

ئايەت: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

Τότε, η πορεία εκείνη την Ημέρα, θα είναι προς τον Κύριό σου (τον Αλλάχ)!

ئايەت: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

Ούτε (αυτός ο άπιστος) πίστευε (στο Κορ’άν και στο Μήνυμα του Αγγελιαφόρου), ούτε προσευχόταν!

ئايەت: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

Μα, (αντιθέτως), διέψευδε (το Κορ’άν και το Μήνυμα του Αγγελιαφόρου) και απομακρυνόταν!

ئايەت: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

Έπειτα πήγε στην οικογένειά του περπατώντας με έπαρση (θαυμάζοντας τον εαυτό του)!

ئايەت: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

Aλίμονο σ' εσένα (ω, άπιστε)! Και (πάλι) αλίμονο σ' εσένα!

ئايەت: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

Πάλι, αλίμονο σ' εσένα (ω, άπιστε)! Και (πάλι), αλίμονο σ' εσένα!

ئايەت: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

Νομίζει ο άνθρωπος ότι θα παραμεληθεί (χωρίς να λάβει διαταγές και απαγορεύσεις, και ούτε θα τιμωρηθεί ή θα ανταμειφθεί για ό,τι έκανε);

ئايەت: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

Δεν ήταν μια Νούτφα (αναμεμειγμένες εκκρίσεις των δύο φύλων), από σπέρμα που χύνεται (στις μήτρες);

ئايەت: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

Έπειτα έγινε ‘Άλακα (κρεμάμενος θρόμβος αίματος)· έπειτα (ο Αλλάχ) (τον) έπλασε και έπειτα (τον) διαμόρφωσε.

ئايەت: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

Και έκανε απ' αυτόν τα δύο φύλα, αρσενικό και θηλυκό.

ئايەت: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

Δεν είναι λοιπόν Αυτός (ο Αλλάχ, που κάνει όλα αυτά) Ικανός να δώσει ζωή στους νεκρούς; (Βέβαια! Είναι για τα πάντα Ικανός).