مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 2 سۈرە زۇمەر - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ كۇردچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 2

إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ فَٱعۡبُدِ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ

بێگومان - ئەى پێغەمبەر - ئەم قورئانەمان دابەزاندووە بۆت کە ھەموو ھەق و ڕاستییەکی تێدایە، ھەواڵەکانی ناوی ھەر ھەمووی ڕاستن، وە سەرجەم حوکمەکانی بەشێوەیەکی عادل و دادگەرانە دراون، کەوابێت تەنھا اللە تەعالا بپەرستە، وە ھەموو ئاینەکەت بەدڵسۆزی و یەکخواپەرستی دوور لەشیرک و ھاوەڵ بڕیاردان بۆ ئەو بنوێنە.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• الداعي إلى الله يحتسب الأجر من عنده، لا يريد من الناس أجرًا على ما يدعوهم إليه من الحق.

بانگخوازی ڕاستەقینە، ئەوەی بانگەواز بۆ لای اللە تەعالا دەکات، تەنھا بەتەمای ئەجر و پاداشتی ئەوە، لەبەرامبەر ئەوەی خەڵکی بانگ دەکات بۆ لای ھەق و ڕاستی و یەکخواپەرستی ھیچ ئەجر و پاداشتێکی لەخەڵکی ناوێت.

• التكلّف ليس من الدِّين.

زۆر لەخۆ کردن لە ئاینەوە نییە.

• التوسل إلى الله يكون بأسمائه وصفاته وبالإيمان وبالعمل الصالح لا غير.

تەوەسول و پاڕانەوە لە اللە تەعالا بە ناو و سیفاتەکانی و باوەڕ و کاروکردەوە چاکەکانە نەک شتی تر.