مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 106 سۈرە سۈرە ئال ئىمران - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 106

یَّوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوْهٌ وَّتَسْوَدُّ وُجُوْهٌ ۚ— فَاَمَّا الَّذِیْنَ اسْوَدَّتْ وُجُوْهُهُمْ ۫— اَكَفَرْتُمْ بَعْدَ اِیْمَانِكُمْ فَذُوْقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُوْنَ ۟

دا غټ عذاب به په دوئ باندې د قیامت په ورځ وي، هر کله چې سپین شي مخونه د مومنانو د خوشحالۍ او نیکبختۍ له امله، او تور شي مخونه د کافرانو د غم او مصیبت له امله، نو پس هغه کسان چې په دغه لویه ورځ يې مخونه تور شوي وي د رټنې په شکل به ورته وویل شي: آیا تاسو کفر کړی و د الله په توحید او په هغه اقرار چې ستاسو څخه يې اخیستی و چې د هغه سره به په عبادت کې هیڅ شی نه شریکوئ، ستاسو د تصدیق او اقرار څخه وروسته؟! نو پس وڅکئ د الله تعالی هغه عذاب چې تاسو ته يې ستاسو د کفر له امله تیار کړی دی.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• متابعة أهل الكتاب في أهوائهم تقود إلى الضلال والبعد عن دين الله تعالى.

په خواهشاتو کې د اهل کتابو (یهودو او نصاراو) تابعداري کول انسان لاروکۍ ته راکاږي او د الله له دین څخه یي لرې کوي.

• الاعتصام بالكتاب والسُّنَّة والاستمساك بهديهما أعظم وسيلة للثبات على الحق، والعصمة من الضلال والافتراق.

په قران او سنت باندې منګولې لګول او ځان کلکول د هغې په ارشاداتو په حق باندې د ثابت پاتي کیدو غټه وسیله او له ګمراهۍ او اختلاف څخه د ځان ژغورل دي.

• الافتراق والاختلاف الواقع في هذه الأمة في قضايا الاعتقاد فيه مشابهة لمن سبق من أهل الكتاب.

هغه جداوالی او اختلاف چې په دې امت کې د عقیدی په امورو کې دی پدې کې مشابهت دی د هغو اهل کتابو سره چې مخکې تیر شوي.

• وجوب الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر؛ لأن به فلاح الأمة وسبب تميزها.

په نیکیو باندې امر کول او له بدیو څخه منع کول واجب دی؛ ځکه پدې کې د امت کامیابي ده او د دې امت د ځانګړتیا یو سبب دی.