مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 17 سۈرە قەلەم - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 17

اِنَّا بَلَوْنٰهُمْ كَمَا بَلَوْنَاۤ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ ۚ— اِذْ اَقْسَمُوْا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

پرته له شکه موږ دغه مشرکان په وچکالۍ او لوږه و ازمويل، لکه څنګه مو چې د هغه بڼ څښتنان ازمويلي وو کله چې هغوی لوړې کولې چې هرومرو به يې سهار مهال په منډه منډه مېوې شکوي ترڅو يې کوم بې وزله ترې ونه خوري.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• منع حق الفقير سبب في هلاك المال.

د بې وزله د حق نه ورکول د مال د تباهۍ لامل کيږي.

• تعجيل العقوبة في الدنيا من إرادة الخير بالعبد ليتوب ويرجع.

په دنيا کې د سزا په ورکړه کې بيړه کول د بنده په حق کې د خير اراده ده ترڅو توبه وباسي او رجوع وکړي.

• لا يستوي المؤمن والكافر في الجزاء، كما لا تستوي صفاتهما.

مؤمن او کافر په بدله کې نه سره برابريږي، لکه څنګه يې چې صفتونه نه سره برابريږي.