مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 27 سۈرە تەۋبە - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 27

ثُمَّ یَتُوْبُ اللّٰهُ مِنْ بَعْدِ ذٰلِكَ عَلٰی مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

بیا بیشکه څوک چې توبه وباسي د خپل کفر او ګمراهۍ نه وروسته ددې عذاب نه بیشکه الله تعالی ورباندې رجوع د خپل رحمت له مخې کوي او الله یې توبه قبلوي او الله بخښوونکی دی چې څوک ورته راګرځي د خپلو بنده ګانو نه او همیشه رحم کوونکی دی په بنده ګانوځکه چې توبه یې قبلوي وروسته د کفر او ګناهونو نه.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• في الآيات دليل على أن تعلق القلب بأسباب الرزق جائز، ولا ينافي التوكل.

په آیتونوکې دلیل دی په دې خبره چې درزق اسبابو ته لیوالتیاجايز ده او دا د توکل سره منافات نلري.

• في الآيات دليل على أن الرزق ليس بالاجتهاد، وإنما هو فضل من الله تعالى تولى قسمته.

په آیتونو کې دلیل دی چې رزق په کوشش ندی، بیشکه دا د الله تعالی فضل دی د رزق تقسیم هغه پخپله کوي.

• الجزية واحد من خيارات ثلاثة يعرضها الإسلام على الأعداء، يقصد منها أن يكون الأمر كله للمسلمين بنزع شوكة الكافرين.

جزیه په درې شیانوکې یو انتخاب دی چې اسلام یې دښمنانو ته وړاندې کوي او غرض پکې دا دی چې اختیار دې ټول د مسلمانانو په لاس کې شي او د کافرو څخه دې زوراو هر نوعه طاقت لاړ شي.

• في اليهود من الخبث والشر ما أوصلهم إلى أن تجرؤوا على الله، وتنقَّصوا من عظمته سبحانه.

په یهودوکې دومره شر او خباثت دی چې دې اندازې ته یې رسولي چې په الله یې جرات کړی دی او (په خپل باور یې ) د هغه کبریا یې راکمه کړیده!