قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - پاشتۇچە تەرجىمىسى * - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (6) سۈرە: سۈرە تەغابۇن
ذٰلِكَ بِاَنَّهٗ كَانَتْ تَّاْتِیْهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَقَالُوْۤا اَبَشَرٌ یَّهْدُوْنَنَا ؗ— فَكَفَرُوْا وَتَوَلَّوْا وَّاسْتَغْنَی اللّٰهُ ؕ— وَاللّٰهُ غَنِیٌّ حَمِیْدٌ ۟
64-6 دا په دې سبب چې بېشكه شان دا دى چې دوى ته به د دوى رسولان له ښكاره معجزو سره راتلل، نو دوى به ویل چې ایا مونږ ته به بشر (انسانان) لاره ښیي، نو دوى كافر شول او مخ يې وګرځاوه او الله استغنا وكړه او الله ډېر بې پروا، ښه ستايل شوى دى
ئەرەپچە تەپسىرلەر:
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (6) سۈرە: سۈرە تەغابۇن
قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - پاشتۇچە تەرجىمىسى - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
قۇرئان كەرىمنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسىنى زەكەرىييا ئابدۇسالام تەرجىمە قىلغان، مۇپتى ئابدۇۋەلى خان تەكشۈرۈپ چىققان ، ھىجىريە 1423-يىلى بېسىلغان.