مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 49 سۈرە سۈرە زۇمەر - پارىسچە تەرجىمىسى - دارۇل ئىسلام - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 49

فَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ؗ— ثُمَّ اِذَا خَوَّلْنٰهُ نِعْمَةً مِّنَّا ۙ— قَالَ اِنَّمَاۤ اُوْتِیْتُهٗ عَلٰی عِلْمٍ ؕ— بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَّلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

هر گاه انسان دچار [رنج و] زیانی شود، ما را [به نیایش] مى‌خواند؛ و چون از جانب خویش نعمتى به وی ارزانى‌ داریم، می‌گوید: «فقط [لیاقت و] داناییِ‌ خودم موجب این نعمت شده است. [نه،] بلكه این آزمایش [الهی] است؛ ولى بیشتر مردم نمى‌دانند.