مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 146 سۈرە سۈرە بەقەرە - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پارىسچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 146

اَلَّذِیْنَ اٰتَیْنٰهُمُ الْكِتٰبَ یَعْرِفُوْنَهٗ كَمَا یَعْرِفُوْنَ اَبْنَآءَهُمْ ؕ— وَاِنَّ فَرِیْقًا مِّنْهُمْ لَیَكْتُمُوْنَ الْحَقَّ وَهُمْ یَعْلَمُوْنَ ۟ؔ

برخی از علمای یهود و نصاری که کتاب به آنها داده شده است، امر تغییر قبله را که یکی از نشانه‌های نبوت محمد صلی الله علیه وسلم نزدشان است می‌شناسند، همان‌گونه که فرزندان‌شان را می‌شناسند و آنها را از دیگران تشخیص می‌دهند؛ با این وجود، گروهی از آنها به‌خاطر حسادتی که دارند حقیقتی را که نزدشان آمد کتمان می‌کنند، درحالی‌که می‌دانند حقیقت است.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• إطالة الحديث في شأن تحويل القبلة؛ لما فيه من الدلالة على نبوة محمد صلى الله عليه وسلم.

موضوع تغییر قبله به صورت مفصل بحث شد؛ زیرا بر نبوت محمد صلی الله علیه وسلم دلالت دارد.

• ترك الجدال والاشتغالُ بالطاعات والمسارعة إلى الله أنفع للمؤمن عند ربه يوم القيامة.

ترک جدال و پرداختن به طاعات و شتافتن به‌سوی الله، برای مؤمن نزد پروردگارش در روز قیامت سودمندتر است.

• أن الأعمال الصالحة الموصلة إلى الله متنوعة ومتعددة، وينبغي للمؤمن أن يسابق إلى فعلها؛ طلبًا للأجر من الله تعالى.

اعمال صالح و پیوند دهنده به الله متعال، متعدد و گوناگون است و شايسته است كه مؤمن برای رسیدن به پاداش الهی در انجام این اعمال بر دیگران پیشی گیرد.

• عظم شأن ذكر الله -جلّ وعلا- حيث يكون ثوابه ذكر العبد في الملأ الأعلى.

مقام والای ذکر الله جَلَّ وَ عَلا، از این نظر که ثوابش، ذکر بنده در ملأ اعلی (گروه فرشتگان در عالم بالا) است.