مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 41 سۈرە سۈرە زۇمەر - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پارىسچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 41

اِنَّاۤ اَنْزَلْنَا عَلَیْكَ الْكِتٰبَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ ۚ— فَمَنِ اهْتَدٰی فَلِنَفْسِهٖ ۚ— وَمَنْ ضَلَّ فَاِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا ۚ— وَمَاۤ اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیْلٍ ۟۠

- ای رسول- به تحقیق که ما قرآن را برای مردم به حق بر تو نازل کردیم تا آنها را انذار دهی، و هرکس هدایت یابد سود هدایت او فقط به خودش بازمی‌گردد، زیرا هدایت او سودی به الله نمی‌رساند؛ و او تعالی از آن بی‌نیاز است، و هرکس گمراه شود، زیان گمراهی‌اش فقط بر خود او است، و گمراهی او زیانی به الله سبحانه نمی‌رساند، تو بر آنها گماشته نشده‌ای تا آنها را به هدایت مجبور سازی، و جز تبلیغ آنچه به ابلاغش فرمان یافته‌ای برعهدۀ تو نیست.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• النوم والاستيقاظ درسان يوميان للتعريف بالموت والبعث.

خواب و بیداری دو درس روزانه برای شناساندن مرگ و رستاخیز هستند.

• إذا ذُكِر الله وحده عند الكفار أصابهم ضيق وهمّ؛ لأنهم يتذكرون ما أمر به وما نهى عنه وهم معرضون عن هذا كله.

هرگاه الله به تنهایی نزد کافران یاد شود دل‌تنگ و اندوهگین می‌شوند؛ زیرا به اوامر و نواهی الله یادآوری می‌شوند درحالی‌که از تمام این موارد رویگردان هستند.

• يتمنى الكافر يوم القيامة افتداء نفسه بكل ما يملك مع بخله به في الدنيا، ولن يُقْبل منه.

کافر در روز قیامت برای نجات خود تمنای بخشيدن تمام دارایی دنیوی اش را می کند که نسبت به بخشش آن (در دنبا) بخل می ورزید، اما هرگز از او پذیرفته نخواهد شد.