مەنالار تەرجىمىسى سۈرە قىيامەت - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پارىسچە تەرجىمىسى - بەت نومۇرى 577 - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

قیامت

سۈرىنىڭ مەقسەتلىرىدىن:

إظهار قدرة الله على بعث الخلق وجمعهم يوم القيامة.

اظهار توانایی الله متعال در برانگیختن مردمان و گردآوردن آنان در روز قیامت.

---

ئايەت: 1

لَاۤ اُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۟ۙ

الله به روز قیامت یعنی روزی‌که مردم در برابر پروردگار جهانیان می‌ایستند سوگند یاد فرمود.

ئايەت: 2

وَلَاۤ اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ۟

و به نفس پاک که صاحبش را بر کوتاهی در اعمال صالح، و بر انجام بدی‌ها سرزنش می‌کند سوگند یاد فرمود که به‌طور قطع مردم برای حسابرسی و جزا برانگیخته می‌شوند.

ئايەت: 3

اَیَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَّجْمَعَ عِظَامَهٗ ۟ؕ

آیا انسان گمان می‌کند که پس از مرگش استخوان‌های او را برای رستاخیز جمع نخواهیم کرد؟!

ئايەت: 4

بَلٰى قٰدِرِیْنَ عَلٰۤی اَنْ نُّسَوِّیَ بَنَانَهٗ ۟

آری، افزون بر جمع استخوان‌هایش ما می‌توانیم سر انگشتان او را به آفرینشی کامل همان‌گونه که بود بازگردانیم.

ئايەت: 5

بَلْ یُرِیْدُ الْاِنْسَانُ لِیَفْجُرَ اَمَامَهٗ ۟ۚ

بلکه با انکار رستاخیز می‌خواهد بدون هیچ بازدارنده‌ای به بدکاری خویش در آینده ادامه دهد.

ئايەت: 6

یَسْـَٔلُ اَیَّانَ یَوْمُ الْقِیٰمَةِ ۟ؕ

برای بعید شمردن، در مورد روز قیامت می‌پرسد: چه زمانی واقع می‌شود؟

ئايەت: 7

فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ۟ۙ

آن‌گاه که چشمان سرگردان و وحشت‌زده شوند چون آنچه را تکذیب می‌کردند ببینند.

ئايەت: 8

وَخَسَفَ الْقَمَرُ ۟ۙ

و نور ماه از بین برود.

ئايەت: 9

وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۟ۙ

و جرم خورشید و ماه جمع شود.

ئايەت: 10

یَقُوْلُ الْاِنْسَانُ یَوْمَىِٕذٍ اَیْنَ الْمَفَرُّ ۟ۚ

انسان بدکار در آن روز می‌گوید: راه فرار کجا است؟!

ئايەت: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ ۟ؕ

در آن روز نه راه فراری است، و نه هیچ جای پناهی که بدکار به آن روی آورد، و نه هیچ پناهگاهی که به آن پناه برده شود.

ئايەت: 12

اِلٰى رَبِّكَ یَوْمَىِٕذِ ١لْمُسْتَقَرُّ ۟ؕ

- ای رسول- در آن روز بازگشتگاه و هدف برای حسابرسی و جزا به‌سوی پروردگارت است.

ئايەت: 13

یُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ یَوْمَىِٕذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَ ۟ؕ

در آن روز انسان از اعمالی‌که قبل از وفات فرستاده، و اعمالی‌که پس از خود به‌جای گذاشته است باخبر می‌شود.

ئايەت: 14

بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰی نَفْسِهٖ بَصِیْرَةٌ ۟ۙ

بلکه انسان بر خودش گواه است چون اعضای او به گناهانی که کسب کرده است گواهی می‌دهند.

ئايەت: 15

وَّلَوْ اَلْقٰى مَعَاذِیْرَهٗ ۟ؕ

و اگر عذرهایی بیاورد که با آنها از خودش دفاع کند که عمل بدی را انجام نداده است هرگز سودی به او نمی‌رساند.

ئايەت: 16

لَا تُحَرِّكْ بِهٖ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهٖ ۟ؕ

- ای رسول- زبانت را به قرآن از روی عجله به اینکه از ذهنت فرار کند حرکت نده.

ئايەت: 17

اِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهٗ وَقُرْاٰنَهٗ ۟ۚۖ

زیرا برعهدۀ ما است که آن را برای تو در سینه‌ات جمع کنیم، و قرائت آن را بر زبانت استوار سازیم.

ئايەت: 18

فَاِذَا قَرَاْنٰهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهٗ ۟ۚ

پس هرگاه فرستاده ی ما جبرئیل آن را بر تو قرائت نمود، سکوت کن و به آن گوش ده.

ئايەت: 19

ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهٗ ۟ؕ

تفسیر آن به تو نیز برعهدۀ ما است.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• مشيئة العبد مُقَيَّدة بمشيئة الله.

ارادۀ بنده به ارادۀ الله مُقَیّد است.

• حرص رسول الله صلى الله عليه وسلم على حفظ ما يوحى إليه من القرآن، وتكفّل الله له بجمعه في صدره وحفظه كاملًا فلا ينسى منه شيئًا.

اشتیاق پیامبر -صلی الله علیه وسلم- برای حفظ آیاتی که به او وحی می شد، و تضمین الله متعال به جمع کردن قرآن در سینه اش و حفظ آن به صورت کامل، به گونه ای که هرگز چیزی از آن را فراموش نکند.