مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 102 سۈرە سۈرە تەۋبە - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پارىسچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 102

وَاٰخَرُوْنَ اعْتَرَفُوْا بِذُنُوْبِهِمْ خَلَطُوْا عَمَلًا صَالِحًا وَّاٰخَرَ سَیِّئًا ؕ— عَسَی اللّٰهُ اَنْ یَّتُوْبَ عَلَیْهِمْ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

و از ساکنان مدینه گروهی هستند که بدون عذر از جهاد تخلف ورزیدند، پس علیه خویش اقرار کردند که عذری نداشته‌اند، و عذرهایی دروغین نیاوردند، و اعمال صالح گذشتۀ خودشان از انجام طاعت الله، و تمسک به احکام او تعالی، و جهاد در راه الله را با عمل بد درآمیخته‌اند، آنها به الله امید دارند که توبۀ‌شان را بپذیرد و از آنها درگذرد، همانا الله نسبت به بندگان توبه‌‌کارش بسیار آمرزنده و مهربان است.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• فضل المسارعة إلى الإيمان، والهجرة في سبيل الله، ونصرة الدين، واتباع طريق السلف الصالح.

فضیلت شتافتن به‌سوی ایمان، و هجرت در راه الله، و یاری‌ کردن دین، و پیروی از راه سلف صالح.

• استئثار الله عز وجل بعلم الغيب، فلا يعلم أحد ما في القلوب إلا الله.

اختصاص علم غیب فقط برای الله؛ زیرا فقط الله است که از آنچه در دل‌هاست آگاهی دارد.

• الرجاء لأهل المعاصي من المؤمنين بتوبة الله عليهم ومغفرته لهم إن تابوا وأصلحوا عملهم.

امیدواری مؤمنان گناهکار به اینکه اگر توبه کنند و عمل‌شان را اصلاح نمایند الله توبه‌شان را می‌پذیرد و گناهان‌شان را می‌آمرزد.

• وجوب الزكاة وبيان فضلها وأثرها في تنمية المال وتطهير النفوس من البخل وغيره من الآفات.

وجوب زکات و بیان فضیلت آن و تأثیرش در رشد مال و پاک‌ کردن نفوس از بخل و سایر آفات.