مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 106 سۈرە سۈرە تەۋبە - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پارىسچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 106

وَاٰخَرُوْنَ مُرْجَوْنَ لِاَمْرِ اللّٰهِ اِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَاِمَّا یَتُوْبُ عَلَیْهِمْ ؕ— وَاللّٰهُ عَلِیْمٌ حَكِیْمٌ ۟

و از متخلفان از غزوۀ تبوک، گروهی دیگر هستند که عذری نداشته‌اند، که قضا و حکم الله در مورد آنها به تأخیر افتاده است، و هر حکمی که بخواهد در مورد آنها صادر می‌کند: یا آنها را عذاب می‌کند در صورتی که به‌سوی او تعالی توبه نکنند، و یا توبه‌شان را می‌پذیرد اگر توبه کنند، و الله می‌داند چه کسی سزاوار کیفرش و چه کسی سزاوار بخشش اوست، و در شرع و تدبیرش بسیار داناست. افراد مورد نظر، مُرارَة بن رَبیع، کَعب بن مالک و هِلال بن اُمَیّه هستند.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• فضل المسارعة إلى الإيمان، والهجرة في سبيل الله، ونصرة الدين، واتباع طريق السلف الصالح.

فضیلت شتافتن به‌سوی ایمان، و هجرت در راه الله، و یاری‌ کردن دین، و پیروی از راه سلف صالح.

• استئثار الله عز وجل بعلم الغيب، فلا يعلم أحد ما في القلوب إلا الله.

اختصاص علم غیب فقط برای الله؛ زیرا فقط الله است که از آنچه در دل‌هاست آگاهی دارد.

• الرجاء لأهل المعاصي من المؤمنين بتوبة الله عليهم ومغفرته لهم إن تابوا وأصلحوا عملهم.

امیدواری مؤمنان گناهکار به اینکه اگر توبه کنند و عمل‌شان را اصلاح نمایند الله توبه‌شان را می‌پذیرد و گناهان‌شان را می‌آمرزد.

• وجوب الزكاة وبيان فضلها وأثرها في تنمية المال وتطهير النفوس من البخل وغيره من الآفات.

وجوب زکات و بیان فضیلت آن و تأثیرش در رشد مال و پاک‌ کردن نفوس از بخل و سایر آفات.