مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 129 سۈرە سۈرە تەۋبە - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 129

فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللّٰهُ ۖؗ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ؕ— عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیْمِ ۟۠

﴿فَإِن﴾ پس اگر ایمان آوردند، برایشان بهتر است و توفیق یافته‌اند، و اگر ﴿تَوَلَّوۡاْ﴾ از ایمان آوردن و عمل کردن روی گرداندند، تو به راه و به دعوت خویش همچنان ادامه بده و بگو: ﴿حَسۡبِيَ ٱللَّهُ﴾ خدا در همه چیز مرا کافی و بسنده است،﴿لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ﴾ هیچ معبود به حقی جز او وجود ندارد، ﴿عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ﴾ و برای جلب منافع و دفع مفاسد به او اعتماد نموده، و توکل کرده‌ام. ﴿وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ﴾ و او پروردگار عرش بزرگ است، که بزرگ‌ترین مخلوقات می‌باشد. پس وقتی که او پروردگار عرش بزرگ است، و عرش او همۀ مخلوقات را در برگرفته است؛ به طریق اولی پروردگار دیگر مخلوقاتی است که از عرش کوچک‌ترند.