مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 49 سۈرە سۈرە زۇمەر - ئىسپانچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 49

فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

49. Cuando al ser humano le sucede una desgracia Me invoca; y luego, cuando le concedo una gracia, dice: “La gracia que se me ha concedido es porque me lo merecía debido a mi capacidad”. Esto es una prueba [de Dios], pero la mayoría lo ignora.