قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - ئىسپانچە تەرجىمىسى * - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى

XML CSV Excel API
Please review the Terms and Policies

مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (18) سۈرە: سۈرە پەتىھ
۞ لَّقَدۡ رَضِيَ ٱللَّهُ عَنِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ يُبَايِعُونَكَ تَحۡتَ ٱلشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمۡ فَأَنزَلَ ٱلسَّكِينَةَ عَلَيۡهِمۡ وَأَثَٰبَهُمۡ فَتۡحٗا قَرِيبٗا
18. Dios quedó complacido con los creyentes cuando te juraron fidelidad bajo el árbol[1]. [Él] sabía [la fe] que había en sus corazones e hizo descender el sosiego sobre ellos y los recompensó con una victoria cercana[2],
[1] La complacencia de Dios, al igual que el resto de Sus nombres y atributos, tiene un carácter eterno, acorde a Su divinidad, y por eso este versículo es una prueba del aprecio y complacencia que Dios tiene por los compañeros del Profeta que formaron parte de este juramento.
[2] La liberación de Jaibar.
ئەرەپچە تەپسىرلەر:
 
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (18) سۈرە: سۈرە پەتىھ
سۈرە مۇندەرىجىسى بەت نومۇرى
 
قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - ئىسپانچە تەرجىمىسى - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى

ھىجىريە 1433- يىلى مۇھەممەد ئىيسا كارسىيا قۇرئان كەرىمنى ئىسپانچىغا تەرجىمە قىلغان

تاقاش