قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - ئىسپانچە تەرجىمىسى- ئىيسا غارىيسا * - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
مەنالار تەرجىمىسى
ئايەت: (17) سۈرە: تەۋبە
مَا كَانَ لِلۡمُشۡرِكِينَ أَن يَعۡمُرُواْ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ شَٰهِدِينَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِم بِٱلۡكُفۡرِۚ أُوْلَٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ وَفِي ٱلنَّارِ هُمۡ خَٰلِدُونَ
17. No es propio que los idólatras construyan y mantengan las mezquitas de Dios[1], cuando [con sus creencias y acciones] dan testimonio de su incredulidad [en Dios]. Sus obras serán en vano, y sufrirán eternamente en el Infierno.
[1] Lo que aquí se critica es la acción externa e hipócrita de construir o cuidar de una mezquita por un motivo mundano, como hacía la tribu de Quraish con la mezquita de La Meca, con el único objetivo de mantener su renombre y beneficiarse económicamente de los peregrinos.
ئەرەپچە تەپسىرلەر:
مەنالار تەرجىمىسى
ئايەت: (17) سۈرە: تەۋبە
قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - ئىسپانچە تەرجىمىسى- ئىيسا غارىيسا - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
مۇھەممەد ئىيسا غارسىيا تەرجىمە قىلغان.