مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 62 سۈرە سۈرە مۆمىنۇن - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ تۈرۈكچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 62

وَلَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ وَلَدَيۡنَا كِتَٰبٞ يَنطِقُ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

Hiçbir nefse güç yetirebileceğinden başka amelleri yüklemeyiz. Katımızda her amel eden kimsenin amelini kaydettiğimiz, içerisinde hiçbir şüphe olmaksızın sadece hak ile konuşan bir kitap vardır. Onlar, ne iyilikleri eksiltilerek ve ne de kötülükleri arttırılarak bir haksızlığa uğratılırlar.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• خوف المؤمن من عدم قبول عمله الصالح.

Mümin kimse, yaptığı salih amellerin kabul edilmemesinden dolayı son derece korku ve endişe içindedir.

• سقوط التكليف بما لا يُسْتطاع رحمة بالعباد.

Kullar güç yetiremedikleri şeylerle sorumlu tutulmayarak kendilerine merhamet edilmiştir.

• الترف مانع من موانع الاستقامة وسبب في الهلاك.

Konfor; istikamet üzere olmaya engel olur ve helak edilmeye sebebiyet verir.

• قصور عقول البشر عن إدراك كثير من المصالح.

İnsan aklının, kendi yararına olan pek çok şeyi idrak edemediği beyan edilmiştir.