مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 4 سۈرە سۈرە جۇمۇئە - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 4

ذَٰلِكَ فَضۡلُ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ

ئەرەبلەرگە ۋە باشقا خەلقلەرگە پەيغەمبەر ئەۋەتىشتىن ئىبارەت مەزكۇر ئىشلار ئاللاھنىڭ خالىغان كىشىگە ئاتا قىلىدىغان پەزل - مەرھەمىتىدۇركى، ئاللاھ كاتتا ئىلتىپات ئىگىسىدۇر. ئۇنىڭ مۇشۇ ئۈممەتنىڭ پەيغەمبىرىنى پۈتكۈل ئىنسانلارغا پەيغەمبەر قىلىپ ئەۋەتكەنلىكىمۇ ئۇنىڭ كاتتا ئىلتىپاتىنىڭ قاتارىدىندۇر.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• عظم منة النبي صلى الله عليه وسلم على البشرية عامة وعلى العرب خصوصًا، حيث كانوا في جاهلية وضياع.

مۇھەممەد ئەلەيھىسسالام ئومۇمەتەن پۈتكۈل ئىنسانلارغا، خۇسۇسەن ئەرەبلەرگە كاتتا نېئمەتتۇر. چۈنكى ئىنسانلار ئۇنىڭدىن بۇرۇن جاھىلىيەت ۋە ئازغۇنلۇقتا ئىدى.

• الهداية فضل من الله وحده، تطلب منه وتستجلب بطاعته.

ھىدايەت دېگەن پەقەت يالغۇز ئاللاھنىڭ ئىلتىپاتى بولۇپ، پەقەت شۇنىڭدىنلا تىلىنىدۇ ۋە ئۇنىڭغا ئىتائەت قىلىش ئارقىلىق تەلەپ قىلىنىدۇ.

• تكذيب دعوى اليهود أنهم أولياء الله؛ بتحدّيهم أن يتمنوا الموت إن كانوا صادقين في دعواهم لأن الولي يشتاق لحبيبه.

يەھۇدىيلارنىڭ ئۆزلىرىنى ئاللاھنىڭ دوستلىرى دەۋېلىشلىرى ئۇلارغا ئەگەر ئاشۇ دەۋاسىدا راستچىل بولسا ئۆلۈمنى ئارزۇ قىلىپ بېقىشنى تەلەپ قىلىش ئارقىلىق يالغانلىقى ئىسپاتلاندى. چۈنكى دوست دېگەن ئۆز دوستىغا تەلپۈنۈپ تۇرىدۇ.