مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 125 سۈرە سۈرە تەۋبە - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 125

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ فَزَادَتۡهُمۡ رِجۡسًا إِلَىٰ رِجۡسِهِمۡ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ

مۇناپىقلارغا كېلىدىغان بولساق، نازىل بولغان ئايەتلەرنىڭ بەزىلىرىدە ئەھكام ۋە قىسسىلەر بولغانلىقى ئۈچۈن، بۇ ئايەتلەر ۋە ئۇنىڭدىكى ئەھكاملارغا ئىنكار قىلغانلىقى سەۋەبىدىن، قۇرئاننىڭ نازىل بولىشى داۋاملاشقانسىرى ئۇلاردىكى مەنىۋىي كېسەللىك ۋە نىجىسلىق زىيادە بولىدۇ. چۈنكى ئۇلار ئايەت نازىل بولسىلا نازىل بولغان نەرسە ھەققىدە شەك قىلىدۇ ۋە ئۇلار كاپىر پېتى ئۆلىدۇ.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

ئىسلام جۇغراپىيىسى كېڭىيىپ، ئېھتىياج چۈشكەندە مۇسۇلمانلارغا ئەڭ يېقىن كاپىرلارغا ئالدى بىلەن ئۇرۇش قىلىشنىڭ ۋاجىپلىقى.

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

قۇرئان نازىل بولىۋاتقان چاغدا مۇناپىقلارنىڭ ئەھۋالى بولسا، ئىزتىراپ ۋە تۇراقسىزلىقتىن ئىبارەت ئىدى.

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

پەيغەمبەر ئەلەيھىسالامنىڭ مۆئمىنلەرگە كۆيىنىدىغانلىقى ۋە ئۇلارغا ھېرىسمەنلىكىنى بايان قىلىش.

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

ئايەتلەردە ئىماننىڭ كەم-زىيادە بولىدىغانلىقىغا دەلىل بار. مۆئمىن داۋاملىق يۇقىرى مەنىۋىيەتكە ئىگە بولۇش ئۈچۈن ئىمانىغا كۆڭۈل بۆلىشى ۋە يېڭىلاپ تۇرىشى لازىم.