مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 60 سۈرە سۈرە مەريەم - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 60

إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَٰٓئِكَ يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ وَلَا يُظۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا

Қилган гуноҳидан тавба қилиб, Аллоҳга иймон келтирган ва яхши амалларни қилганлар бундан мустасно. Улар жаннатга кирадилар ва қилган амалларига яраша мукофотни тўла қилиб олурлар. Уларнинг савоблари заррача ҳам камайтирилмас.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• حاجة الداعية دومًا إلى أنصار يساعدونه في دعوته.

Даъватчи ўз даъватида ҳар доим ёрдамга, қўлловга муҳтож бўлиб туради.

• إثبات صفة الكلام لله تعالى.

Оятларда Аллоҳ таолонинг гапириш сифати борлиги ўз исботини топиб турибди.

• صدق الوعد محمود، وهو من خلق النبيين والمرسلين، وضده وهو الخُلْف مذموم.

Ваъдага вафо қилиш мақтовга лойиқ иш. У набийлар, пайғамбарларнинг хулқи. Аксинча, ваъдани бажармаслик эса ёқимсиз ва манфур ишдир.

• إن الملائكة رسل الله بالوحي لا تنزل على أحد من الأنبياء والرسل من البشر إلا بأمر الله.

Фаришталар Аллоҳнинг хабар етказадиган элчиларидир. Бирон фаришта бирон пайғамбар олдига Аллоҳнинг фармонисиз келмайди.