የይዘት ትርጉም ምዕራፍ አል ፈትህ - የአካንኛ ትርጉም - የአሻንቲኛ - ሀሩን ኢስማዒል - የገፅ ቁጥር 512 - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 10

إِنَّ ٱلَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ ٱللَّهَ يَدُ ٱللَّهِ فَوۡقَ أَيۡدِيهِمۡۚ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ أَوۡفَىٰ بِمَا عَٰهَدَ عَلَيۡهُ ٱللَّهَ فَسَيُؤۡتِيهِ أَجۡرًا عَظِيمٗا

(Nkͻmhyεni), nokorε sε wͻn a wͻsuae kyerεε woͻ no, Nyankopͻn na wͻsuae kyerεε no; Nyankopͻn nsa wͻ wͻ nsa so. Enti obi a ͻbεbu (ne nsedie no) soͻ no, ɔbu so tia ͻno ara ne kraa, na obia ɔbɛdi bͻhyε a ͻne Nyankopͻn ahyε no soͻ no, Ɔbεma no akatua a εsoo paa.

አንቀጽ: 11

سَيَقُولُ لَكَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ شَغَلَتۡنَآ أَمۡوَٰلُنَا وَأَهۡلُونَا فَٱسۡتَغۡفِرۡ لَنَاۚ يَقُولُونَ بِأَلۡسِنَتِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ قُلۡ فَمَن يَمۡلِكُ لَكُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔا إِنۡ أَرَادَ بِكُمۡ ضَرًّا أَوۡ أَرَادَ بِكُمۡ نَفۡعَۢاۚ بَلۡ كَانَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرَۢا

Ԑserԑ so Arabfoͻ a wͻkaa akyire no bεka akyerε wo sε: “Y’agyapadeε ne y’abusua gyee y’adaagyeε, enti srε bͻnefakyε ma yεn”. Wͻde wͻn kεtrεma ka deε enni wͻn akoma mu. Ka sε: “Sε Onyankopͻn pε mo bͻne anaasε Ɔpε mo yie a, hwan na ͻwͻ tumi bi de tia Onyankopͻn ma mo? Aane, Onyankopͻn ne dwuma a modie ho amanebᴐ Wura.

አንቀጽ: 12

بَلۡ ظَنَنتُمۡ أَن لَّن يَنقَلِبَ ٱلرَّسُولُ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِلَىٰٓ أَهۡلِيهِمۡ أَبَدٗا وَزُيِّنَ ذَٰلِكَ فِي قُلُوبِكُمۡ وَظَنَنتُمۡ ظَنَّ ٱلسَّوۡءِ وَكُنتُمۡ قَوۡمَۢا بُورٗا

Aane, modwenee sε Ɔsomafoͻ no ne agyidiefoͻ no nsan mma wͻn abusuafoͻ hͻ bio, na εno yεε mo fε wͻ mo akoma mu, na modwen adwen bͻne, na (εnam so maa) moyεε nnipa a moasopa.

አንቀጽ: 13

وَمَن لَّمۡ يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ فَإِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ سَعِيرٗا

Obi a ͻnye Onyankopͻn ne Ne somafoͻ no nnie no, nokorε sε Yɛasiesie Ogya ato boniayεfoͻ no hͻ.

አንቀጽ: 14

وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

Onyankopͻn na ͻsoro ne asaase so ahennie wͻ no. Ɔde obi a Ɔpε bͻne kyε no, εna Ɔtwe obia Ɔpε nso aso. Onyankopͻn ne Bͻnefakyε Hene, Ɔne Mmͻborͻhunufoͻ Hene.

አንቀጽ: 15

سَيَقُولُ ٱلۡمُخَلَّفُونَ إِذَا ٱنطَلَقۡتُمۡ إِلَىٰ مَغَانِمَ لِتَأۡخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعۡكُمۡۖ يُرِيدُونَ أَن يُبَدِّلُواْ كَلَٰمَ ٱللَّهِۚ قُل لَّن تَتَّبِعُونَا كَذَٰلِكُمۡ قَالَ ٱللَّهُ مِن قَبۡلُۖ فَسَيَقُولُونَ بَلۡ تَحۡسُدُونَنَاۚ بَلۡ كَانُواْ لَا يَفۡقَهُونَ إِلَّا قَلِيلٗا

Wͻn a wͻkaa akyire no bεka sε: ”Sε mosim sε morekͻ pε asadeε a, moma yεn kwan ma yɛni mo akyi’’. Wͻpεsε wͻsesa Nyankopͻn asεm no. Ka sε: “Monnni yεn akyi; saa na Nyankopͻn adi kan aka’’. Wͻbεka sε: ”Aane, moreyε yεn ho ahoͻyaa”. Daabi, nanso wͻnte aseε gyesε kakraabi.