የይዘት ትርጉም አንቀጽ 12 ምዕራፍ ዩኑስ - የቁርአን አጭር ማብራርያ ትርጉም በቦስኒያኛ ቋንቋ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 12

وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Kada čovjeka koji sebi nanosi zlo zadesi bolest ili loše stanje, on Nas doziva, ponizno i skrušeno, ležeći na boku, sjedeći ili stojeći, te se nada otklanjanju zla koje ga je zadesilo. Međutim, kada mu se odazovemo i otklonimo zlo i nedaću koji su ga pogodili, on nastavi da se ponaša kao i ranije, kao da Nas nije ni molio da tu nedaću od njega otklonimo. Kao što je takvoj osobi lijepim prikazano da ustraje u zabludi, isto tako je uljepšano nevjerovanje i griješenje onima koji granice prelaze u nevjerovanju i grijehu i ustrajavaju na tom putu, ne ostavljajući ga.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• لطف الله عز وجل بعباده في عدم إجابة دعائهم على أنفسهم وأولادهم بالشر.

Ajeti ukazuju na Allahovu blagost i dobrotu prema robovima koja se ogleda u tome da im se ne odaziva na molbe u kojima prizivaju zlo na sebe i na svoju djecu.

• بيان حال الإنسان بالدعاء في الضراء والإعراض عند الرخاء والتحذير من الاتصاف بذلك.

U ajetima se pojašnjava stanje čovjeka koji se obraća Allahu kada je u nedaći, a kada je u izobilju i rahatluku, okreće se od istine, te se upozorava na takvo stanje i osuđuju se oni koji imaju takva svojstva.

• هلاك الأمم السابقة كان سببه ارتكابهم المعاصي والظلم.

Uništenje prijašnjih naroda bilo je zbog grijeha i nepravde.