የይዘት ትርጉም ምዕራፍ ሱረቱ ያሲን - ማክዶኒኛ ትርጉም - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

ЈАСИН(Ја-син)

አንቀጽ: 1

يسٓ

1. Ја-син!

አንቀጽ: 2

وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ

2. Се колнам во Мудриот Куран,

አንቀጽ: 3

إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

3. ти си, навистина, Пратеник,

አንቀጽ: 4

عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

4. на Вистинскиот пат,

አንቀጽ: 5

تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

5. по Објава на Силниот и Семилосниот,

አንቀጽ: 6

لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ

6. за да го опоменуваш народот чиишто предци не биле опоменувани, па е рамнодушен!

አንቀጽ: 7

لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

7. За повеќето од нив се овистини Зборот – па тие нема да веруваат.

አንቀጽ: 8

إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلٗا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ

8. Ние сторивме да бидат како тие на чиишто вратови ставивме синџири сè до подбрадокот – па тие се со глави поткренати,

አንቀጽ: 9

وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدّٗا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدّٗا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ

9. и како тие пред кои и зад кои преграда им ставивме и на очите преграда им ставивме – па тие не гледаат,

አንቀጽ: 10

وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

10. и ним им есеедно дали ти ги опоменуваш или не, тие нема да веруваат.

አንቀጽ: 11

إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةٖ وَأَجۡرٖ كَرِيمٍ

11. Твојата опомена ќе му користи само на тој што го следи Куранот и што се плаши од Семилосниот, иако не Го гледа; него израдувај го со прошка и со благородна награда!

አንቀጽ: 12

إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامٖ مُّبِينٖ

12. Ние, навистина, ќе ги оживееме мртвите и Ние го запишавме тоа што го сторија и делата кои зад себе ги оставија;207 Ние сето тоа во јасната Книга го набројавме.

207 Дела од материјална и културна природа.

አንቀጽ: 13

وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلًا أَصۡحَٰبَ ٱلۡقَرۡيَةِ إِذۡ جَآءَهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

13. Наведи им ги како поука жителите на еден град, кога им дојдоа Пратениците;

አንቀጽ: 14

إِذۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱثۡنَيۡنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزۡنَا بِثَالِثٖ فَقَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَيۡكُم مُّرۡسَلُونَ

14. кога Ние им пративме двајца, но тие не им поверуваа, и ги засиливме со трет, па рекоа: „Ние сме ви пратени вам!“ -

አንቀጽ: 15

قَالُواْ مَآ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَكۡذِبُونَ

15. „Вие сте луѓе како и ние.“ – одговорија тие – „Семилосниот не објави ништо, вие зборувате невистина!“

አንቀጽ: 16

قَالُواْ رَبُّنَا يَعۡلَمُ إِنَّآ إِلَيۡكُمۡ لَمُرۡسَلُونَ

16. „Господарот наш знае дека, навистина, сме ви пратени вам,“ – рекоа тие -

አንቀጽ: 17

وَمَا عَلَيۡنَآ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

17. „и должни сме само јасно да известиме.“

አንቀጽ: 18

قَالُوٓاْ إِنَّا تَطَيَّرۡنَا بِكُمۡۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهُواْ لَنَرۡجُمَنَّكُمۡ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ

18. Тие рекоа: „Ние насетуваме дека ни носите несреќа; аконе престанете, ќе ве каменуваме и сигурно ќе ве стигне болно страдање од нас.“

አንቀጽ: 19

قَالُواْ طَٰٓئِرُكُم مَّعَكُمۡ أَئِن ذُكِّرۡتُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ

19. „Причината за вашата несреќа е со вас!“ – рекоа тие. „Зарем затоа што сте предупредени? Та вие сте народ кој секоја граница на злото ја преминува.“

አንቀጽ: 20

وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلٞ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

20. И од крајот на градот, итајќи дојде еден човек и рече: „О, народе мој, следи ги пратениците,

አንቀጽ: 21

ٱتَّبِعُواْ مَن لَّا يَسۡـَٔلُكُمۡ أَجۡرٗا وَهُم مُّهۡتَدُونَ

21. следете ги тие кои од вас не бараат никаква награда, а се на Вистинскиот пат!

አንቀጽ: 22

وَمَالِيَ لَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

22. Зошто да не Го обожувам Тој што ме создал, а Нему ќе Му се вратите?

አንቀጽ: 23

ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدۡنِ ٱلرَّحۡمَٰنُ بِضُرّٖ لَّا تُغۡنِ عَنِّي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يُنقِذُونِ

23. Зошто да прифтам други богови покрај Него? Ако Семилосниот сака да ме снајде некое зло, нивното посредување нема да ми биде од никаква корист и тие нема да можат да ме спасат,

አንቀጽ: 24

إِنِّيٓ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

24. а јас тогаш би бил во вистинска заблуда;

አንቀጽ: 25

إِنِّيٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمۡ فَٱسۡمَعُونِ

25. јас верувам во Господарот ваш, слушнете ме!“

አንቀጽ: 26

قِيلَ ٱدۡخُلِ ٱلۡجَنَّةَۖ قَالَ يَٰلَيۡتَ قَوۡمِي يَعۡلَمُونَ

26. И ќе се рече: „Влези во џеннетот!“ – а тој ќе рече: „Камо среќа мојот народ да знае

አንቀጽ: 27

بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

27. зошто Господарот мој ми прости и ме направи почествуван!“

አንቀጽ: 28

۞ وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِن جُندٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ

28. И против народот негов, по него, Ние не испративме војска од небото, ниту некогаш сме го сториле тоа,

አንቀጽ: 29

إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ خَٰمِدُونَ

29. само би се слушнал еден ужасен крик, и тие сите одеднаш би испоумирале.

አንቀጽ: 30

يَٰحَسۡرَةً عَلَى ٱلۡعِبَادِۚ مَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

30. О, колку се кутри луѓето! Ниту еден Пратеник не им дојде, а да не му се исмејуваа.

አንቀጽ: 31

أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ أَنَّهُمۡ إِلَيۡهِمۡ لَا يَرۡجِعُونَ

31. Како ли тие не знаат колку народи пред нив уништивме од кои никој не им се вратил,

አንቀጽ: 32

وَإِن كُلّٞ لَّمَّا جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ

32. а сите тие ќе бидат заедно пред Нас доведени.

አንቀጽ: 33

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلۡأَرۡضُ ٱلۡمَيۡتَةُ أَحۡيَيۡنَٰهَا وَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهَا حَبّٗا فَمِنۡهُ يَأۡكُلُونَ

33. Доказ им е мртвата земја: Ние живот ѝ даваме и од неа никнува житото кое тие го јадат;

አንቀጽ: 34

وَجَعَلۡنَا فِيهَا جَنَّٰتٖ مِّن نَّخِيلٖ وَأَعۡنَٰبٖ وَفَجَّرۡنَا فِيهَا مِنَ ٱلۡعُيُونِ

34. Ние на неа создаваме градини, палменици и лозја, и правиме од неа да извираат извори -

አንቀጽ: 35

لِيَأۡكُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦ وَمَا عَمِلَتۡهُ أَيۡدِيهِمۡۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ

35. за тие да ги јадат плодовите нивни и од тоа што рацете нивни ќе го обработат, па зошто не сакаат да бидат благодарни?

አንቀጽ: 36

سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلۡأَرۡضُ وَمِنۡ أَنفُسِهِمۡ وَمِمَّا لَا يَعۡلَمُونَ

36. Нека е Славен и Возвишен Тој што во сè создава пар: во тоа што никнува од земјата, во нив самите, и во тоа што тие не го знаат!

አንቀጽ: 37

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلَّيۡلُ نَسۡلَخُ مِنۡهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظۡلِمُونَ

37. И ноќта им е доказ: Ние ја тргаме дневната светлина и тие остануваат во мрак.

አንቀጽ: 38

وَٱلشَّمۡسُ تَجۡرِي لِمُسۡتَقَرّٖ لَّهَاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ

38. И Сонцето се движи до својата одредена граница, тоа е одредба на Силниот и Сезнајниот.

አንቀጽ: 39

وَٱلۡقَمَرَ قَدَّرۡنَٰهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَٱلۡعُرۡجُونِ ٱلۡقَدِيمِ

39. И на Месечината ѝ одредивме положби, и таа секогаш повторно се враќа како стар свиткан палмин прат.

አንቀጽ: 40

لَا ٱلشَّمۡسُ يَنۢبَغِي لَهَآ أَن تُدۡرِكَ ٱلۡقَمَرَ وَلَا ٱلَّيۡلُ سَابِقُ ٱلنَّهَارِۚ وَكُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

40. Ниту Сонцето може Месечината да ја стигне, ниту ноќта денот да го престигне, сите тие во вселената пловат.

አንቀጽ: 41

وَءَايَةٞ لَّهُمۡ أَنَّا حَمَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

41. Доказ им е и тоа што потомците нивни во преполните бродови ги превезуваме

አንቀጽ: 42

وَخَلَقۡنَا لَهُم مِّن مِّثۡلِهِۦ مَا يَرۡكَبُونَ

42. и што за нив, и слични на нив, ги создаваме тие на коишто се возат.

አንቀጽ: 43

وَإِن نَّشَأۡ نُغۡرِقۡهُمۡ فَلَا صَرِيخَ لَهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنقَذُونَ

43. И ако сакаме, Ние ќе ги потопиме, и спас нема да им има, нема да се извлечат,

አንቀጽ: 44

إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّنَّا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٖ

44. освен ако не им се смилуваме, за до рокот одреден да уживаат.

አንቀጽ: 45

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّقُواْ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيكُمۡ وَمَا خَلۡفَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

45. А кога ќе им се каже: „Плашете се од тоа што се случило пред вас и од тоа што ве чека за да бидете помилувани...“

አንቀጽ: 46

وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

46. Ине им дојде ниту еден доказ од Господарот нивен накој тие грб нему свртеа.

አንቀጽ: 47

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنُطۡعِمُ مَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ أَطۡعَمَهُۥٓ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

47. А кога ќе им се каже: „Давајте од тоа што Аллах ви го дава.“ - тогаш неверниците им говорат на верниците: „Зарем да го храниме тој што Аллах, да сакаше, можеше да го нахрани? Вие навистина сте во вистинска заблуда!“

አንቀጽ: 48

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

48. И велат: „Кога веќе еднаш ќе дојде тоа ветување, ако вистината ја говорите?“

አንቀጽ: 49

مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ تَأۡخُذُهُمۡ وَهُمۡ يَخِصِّمُونَ

49. А не чекаат ништо друго туку страшен глас кој ќе ги обземе додека се препираат едни со други,

አንቀጽ: 50

فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ تَوۡصِيَةٗ وَلَآ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ يَرۡجِعُونَ

50. па нема да можат ништо да порачаат, ниту на чедата свои да се вратат.

አንቀጽ: 51

وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يَنسِلُونَ

51. И ќе се дувне во рогот, па тие од гробовите кон Господарот свој ќе поитаат,

አንቀጽ: 52

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا مَنۢ بَعَثَنَا مِن مَّرۡقَدِنَاۜۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَصَدَقَ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

52. зборувајќи: „Тешко нам! Кој од нашите гробови нè оживеа?“ – „Ете, се остварува ветувањето на Семилосниот, Пратениците вистината ја зборуваа!“

አንቀጽ: 53

إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ

53. Ќе биде тоа само еден глас и тие сите пред Нас ќе се најдат.

አንቀጽ: 54

فَٱلۡيَوۡمَ لَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗا وَلَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

54. Денес нема никому неправда да му се стори и вие, според тоа што го правевте, наградени ќе бидете.

አንቀጽ: 55

إِنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ ٱلۡيَوۡمَ فِي شُغُلٖ فَٰكِهُونَ

55. Жителите на џеннетот тој ден ќе уживаат во благодатите, весели и радосни,

አንቀጽ: 56

هُمۡ وَأَزۡوَٰجُهُمۡ فِي ظِلَٰلٍ عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ مُتَّكِـُٔونَ

56. тие и сопругите нивни ќе бидат во ладовина на украсени дивани потпрени,

አንቀጽ: 57

لَهُمۡ فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ

57. во него ќе имаат овошје и тоа што ќе сакаат.

አንቀጽ: 58

سَلَٰمٞ قَوۡلٗا مِّن رَّبّٖ رَّحِيمٖ

58. „Селам на вас“ – ќе бидат зборовите на Милостивиот Господар -

አንቀጽ: 59

وَٱمۡتَٰزُواْ ٱلۡيَوۡمَ أَيُّهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

59. „а вие, о, грешници, одвојте се денес!“

አንቀጽ: 60

۞ أَلَمۡ أَعۡهَدۡ إِلَيۡكُمۡ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعۡبُدُواْ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

60. О синови Адемови, зарем не ви наредив: „Не го обожувајте шејтанот, тој ви е отворен непријател,

አንቀጽ: 61

وَأَنِ ٱعۡبُدُونِيۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

61. туку обожувајте Ме Мене; тоа е Вистинскиот пат.

አንቀጽ: 62

وَلَقَدۡ أَضَلَّ مِنكُمۡ جِبِلّٗا كَثِيرًاۖ أَفَلَمۡ تَكُونُواْ تَعۡقِلُونَ

62. Тој многумина од вас одведе во заблуда, како немавте памет?!

አንቀጽ: 63

هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

63. Ова е џехеннемот кој ви беше ветуван,

አንቀጽ: 64

ٱصۡلَوۡهَا ٱلۡيَوۡمَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

64. пржете се сега во него затоа што не верувавте!“

አንቀጽ: 65

ٱلۡيَوۡمَ نَخۡتِمُ عَلَىٰٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَتُكَلِّمُنَآ أَيۡدِيهِمۡ وَتَشۡهَدُ أَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

65. Денес устите ќе им ги запечатиме, нивните раце ќе Ни говорат, а нозете нивни, за тоа што го правеле, ќе сведочат.

አንቀጽ: 66

وَلَوۡ نَشَآءُ لَطَمَسۡنَا عَلَىٰٓ أَعۡيُنِهِمۡ فَٱسۡتَبَقُواْ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ يُبۡصِرُونَ

66. Да сакавме, можевме од погледот нивен да ги лишиме, па кога на пат би тргнале, како би гледале?

አንቀጽ: 67

وَلَوۡ نَشَآءُ لَمَسَخۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمۡ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مُضِيّٗا وَلَا يَرۡجِعُونَ

67. А да сакавме, можевме наместото каде што згрешија да ги претвориме во нешто, па не би можеле никаде да отидат ниту да се вратат.

አንቀጽ: 68

وَمَن نُّعَمِّرۡهُ نُنَكِّسۡهُ فِي ٱلۡخَلۡقِۚ أَفَلَا يَعۡقِلُونَ

68. На тој кому долг живот ќе му дадеме, Ние изгледот на полошо му го менуваме. Зарем тие не разбираат?

አንቀጽ: 69

وَمَا عَلَّمۡنَٰهُ ٱلشِّعۡرَ وَمَا يَنۢبَغِي لَهُۥٓۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ وَقُرۡءَانٞ مُّبِينٞ

69. Ние Пратеникот не го учевме поезија, тоа не му прилега. Ова е само поука – Куран јасен,

አንቀጽ: 70

لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّٗا وَيَحِقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

70. да го опоменува тој што е жив, се обестини казната спрема неверниците.

አንቀጽ: 71

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا خَلَقۡنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتۡ أَيۡدِينَآ أَنۡعَٰمٗا فَهُمۡ لَهَا مَٰلِكُونَ

71. Како тие не гледаат дека Ние сами, од тоа што рацете Наши го направиле, за нив добитокот го создаваме за тие со него како сопственици да располагаат!

አንቀጽ: 72

وَذَلَّلۡنَٰهَا لَهُمۡ فَمِنۡهَا رَكُوبُهُمۡ وَمِنۡهَا يَأۡكُلُونَ

72. И дека им дадовме со него да се служат – на некои јаваат, а со некои се хранат,

አንቀጽ: 73

وَلَهُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَمَشَارِبُۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ

73. и друга корист од него имаат, и млеко, па зошто не се благодарни?

አንቀጽ: 74

وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةٗ لَّعَلَّهُمۡ يُنصَرُونَ

74. Туку, покрај Аллах, други богови прифаќаат со надеж дека тие на помош ќе им бидат;

አንቀጽ: 75

لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَهُمۡ وَهُمۡ لَهُمۡ جُندٞ مُّحۡضَرُونَ

75. меѓутоа тие, нема да може да им помогнат, а тие ним им се послушна војска.

አንቀጽ: 76

فَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّا نَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَ

76. И нека не те растажуваат зборовите нивни; Ние, навистина, го знаеме и тоа што го кријат и тоа што го покажуваат.

አንቀጽ: 77

أَوَلَمۡ يَرَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَنَّا خَلَقۡنَٰهُ مِن نُّطۡفَةٖ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٞ مُّبِينٞ

77. Како човекот не гледа дека Ние од капка семе го создаваме, и пак е отворен противник,

አንቀጽ: 78

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلٗا وَنَسِيَ خَلۡقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحۡيِ ٱلۡعِظَٰمَ وَهِيَ رَمِيمٞ

78. и Нам Ни наведува пример, а заборава како е создаден, и вели: „Кој ќе ги оживее коските кога прав ќе се сторат?“

አንቀጽ: 79

قُلۡ يُحۡيِيهَا ٱلَّذِيٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلۡقٍ عَلِيمٌ

79. Кажи: „Ќе ги оживее Тој што првиот пат ги создал; Тој добро знае сè што создал,

አንቀጽ: 80

ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلۡأَخۡضَرِ نَارٗا فَإِذَآ أَنتُم مِّنۡهُ تُوقِدُونَ

80. Тој што од зелените дрвја оган ви создава и вие со него потпалувате.“

አንቀጽ: 81

أَوَلَيۡسَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلۡخَلَّٰقُ ٱلۡعَلِيمُ

81. Зарем Тој што ги создаде небесата и Земјата не е способен да создаде на нив слични? Да, способен е, Тој создава сè и Тој е Сезнајниот;

አንቀጽ: 82

إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيۡـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

82. и навистина Неговата наредба, кога сака нешто е само за тоа да каже: „Биди“ – и тоа бива.

አንቀጽ: 83

فَسُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

83. Па нека е славен Тој во Чијашто рака е власта над сè, Нему ќе Му се вратите!