የይዘት ትርጉም ምዕራፍ አል ቀመር - የሜቅዶኒያኛ ትርጉም - የመቄዶንያ ዑለሞች ቡድን - የገፅ ቁጥር 529 - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 7

خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ

7. тие со спуштени погледи од гробовите ќе излегуваат, како расеани скакулци,

አንቀጽ: 8

مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ

8. брзајќи кон гласникот, неверниците ќе велат: „Ова е тежок ден!“

አንቀጽ: 9

۞ كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ

9. Нуховиот народ не веруваше пред нив и робот Наш за лага го клеветеа, велејќи: „Лудак!“ – и Нух беше одбиен.

አንቀጽ: 10

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ

10. И Тој Господарот свој Го замоли: „Јас сум победен, па Ти помогни ми!“

አንቀጽ: 11

فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ

11. И Ние портите небески ги отворивме за водата која непрекинато лиеше,

አንቀጽ: 12

وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ

12. и сторивме од земјата изворите да провиреат, и водите се составија како што беше одредено,

አንቀጽ: 13

وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ

13. а него го носевме на тој брод од даски и шајки изграден

አንቀጽ: 14

تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ

14. којшто пловеше пред Нашите очи, – тоа беше награда за тој што го отфрлија.

አንቀጽ: 15

وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

15. И Ние тоа го оставивме како поука – па има ли некој да прими поука?

አንቀጽ: 16

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

16. И какви беа казната Моја и опомените Мои?!

አንቀጽ: 17

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

17. И Ние Куранот го направивме лесен за поука – па има ли некој да прими поука?

አንቀጽ: 18

كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

18. Не веруваше ни Ад, какви беа казната Моја и опомените Мои?!

አንቀጽ: 19

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ

19. Еден кобен ден над нив пративме леден ветар кој непрекинато дуваше

አንቀጽ: 20

تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ

20. и луѓето ги креваше, како да се искорнати палмини стебла,

አንቀጽ: 21

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

21. и какви беа казната Моја и опомените Мои?!

አንቀጽ: 22

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

22. А Ние Куранот го направивме достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

አንቀጽ: 23

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ

23. И Семуд во опомените не веруваше.

አንቀጽ: 24

فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ

24. „Зарем да следиме некого од нас?!“ – говореа. „Тогаш, навистина, би биле во заблуда и на мака.

አንቀጽ: 25

أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ

25. Зарем токму нему, од сите нас, да му биде пратена Објавата? Не, тој е вообразен лажливец!“

አንቀጽ: 26

سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ

26. Тие утре ќе дознаат кој е вообразен лажливец!

አንቀጽ: 27

إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ

27. Ние ќе пратиме камила за да ги искушаме, па почекај ги и биди трпелив.