የይዘት ትርጉም አንቀጽ 48 ምዕራፍ ሱረቱ አን ነምል - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 48

وَكَانَ فِی الْمَدِیْنَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُّفْسِدُوْنَ فِی الْاَرْضِ وَلَا یُصْلِحُوْنَ ۟

د حجر په ښار کې نهه کسان وو چې په ځمکه کې يې په کفر او ګناهونو فساد خپرولو، او په ايمان نېک عمل کولو يې سمون نه راوستلو.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• الاستغفار من المعاصي سبب لرحمة الله.

له ګناهونو بښنه غوښتل د الله د رحمت لامل کيږي.

• التشاؤم بالأشخاص والأشياء ليس من صفات المؤمنين.

پر اشخاصو او شيانو بدشاګوم نيول د مؤمنانو له صفتونو څخه نه دي.

• عاقبة التمالؤ على الشر والمكر بأهل الحق سيئة.

د حق د څښتنانو په اړه په شر او چل کولو کې په يوه خوله کېدلو پايله بده وي.

• إعلان المنكر أقبح من الاستتار به.

د بد کارۍ اعلان کول له پټولو يې ډېر بد کار دی.

• الإنكار على أهل الفسوق والفجور واجب.

پر فاسقانو او فاجرانو انکار کول او بد ويل واجب دي.