የይዘት ትርጉም ምዕራፍ አል ዓዲያት - የቁርኣን ጥቅል ማብራርያ ትርጉም በፋርስኛ ቋንቋ - የገፅ ቁጥር 599 - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

عادیات

ከመዕራፉ ዓላማዎች:

تحذير الإنسان من الجحود والطمع بتذكيره بالآخرة.

هشدار به انسان در مورد انكاركردن و امیدواركردن او براى یادآوری روز آخرت.

---

አንቀጽ: 1

وَالْعٰدِیٰتِ ضَبْحًا ۟ۙ

الله به گروه اسبانی سوگند یاد فرمود که به حرکت درمی‌آیند تا آنجا که به‌سبب حرکت سریع، صدای نفس‌های‌شان به گوش می‌رسد.

አንቀጽ: 2

فَالْمُوْرِیٰتِ قَدْحًا ۟ۙ

و به گروه اسبانی سوگند یاد کرد که به‌سبب برخورد شدید سم‌های‌شان به سنگ‌ها (جرقه) آتش برمی‌افروزد.

አንቀጽ: 3

فَالْمُغِیْرٰتِ صُبْحًا ۟ۙ

و به گروه اسبانی سوگند یاد فرمود که صبحگاه بر دشمنان هجوم می‌آورند.

አንቀጽ: 4

فَاَثَرْنَ بِهٖ نَقْعًا ۟ۙ

و با حرکت‌شان غباری به‌پا می‌کنند.

አንቀጽ: 5

فَوَسَطْنَ بِهٖ جَمْعًا ۟ۙ

و با سواران‌شان به میان گروهی از دشمنان وارد می‌شوند.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• خشية الله سبب في رضاه عن عبده.

کافران بدترین و مؤمنان بهترین مخلوقات هستند.

• شهادة الأرض على أعمال بني آدم.

ترس از الله سبب رضایت او تعالی از بنده‌اش است.

• الكفار شرّ الخليقة، والمؤمنون خيرها.

گواهی زمین بر اعمال فرزندان آدم.