የይዘት ትርጉም አንቀጽ 110 ምዕራፍ ሱረቱ ዩሱፍ - የሙኽተሰር ቁርአን ተፍሲር ትርጉም በፋርስኛ ቋንቋ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 110

حَتّٰۤی اِذَا اسْتَیْـَٔسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوْۤا اَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوْا جَآءَهُمْ نَصْرُنَا ۙ— فَنُجِّیَ مَنْ نَّشَآءُ ؕ— وَلَا یُرَدُّ بَاْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟

این رسولان که آنها را می‌فرستیم به دشمنان‌شان مهلت می‌دهیم، و برای نزدیک‌ کردن تدریجی آنها به عذاب در کیفر آنها عجله نمی‌کنیم، تا اینکه نابودی آنها به تاخیر افتاد و رسولان از نابودی آنها ناامید شدند و کفار گمان کردند که رسولان‌شان در کیفر تکذیب ‌کنندگان و رهایی مؤمنان که به آنها وعده داده بودند به آنها دروغ گفته بودند؛ یاری ما به رسولان‌مان فرا رسید، و رسولان و مؤمنان را از نابودی واقع ‌شده بر تکذیب ‌کنندگان نجات دادیم، و عذاب ما از قوم جنایتکار آن‌گاه که عذاب را بر آنها فرو فرستیم بازگردانیده نمی‌شود.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• أن الداعية لا يملك تصريف قلوب العباد وحملها على الطاعات، وأن أكثر الخلق ليسوا من أهل الهداية.

دعوتگر، توانایی تغییر دل هاى بندگان و اجبار آن ها را بر عبادت، ندارد و اين كه بیشتر مردم اهل هدایت نیستند.

• ذم المعرضين عن آيات الله الكونية ودلائل توحيده المبثوثة في صفحات الكون.

نكوهش افرادی که از نشانه های (آفرينش) كَونى، دالّ بر وجودِ الله متعال و دلایل یگانگی او که در پهناى هستی منتشر شده اند، روی گردانده اند.

• شملت هذه الآية ﴿ قُل هَذِهِ سَبِيلِي...﴾ ذكر بعض أركان الدعوة، ومنها: أ- وجود منهج:﴿ أَدعُواْ إِلَى اللهِ ﴾. ب - ويقوم المنهج على العلم: ﴿ عَلَى بَصِيرَةٍ﴾. ج - وجود داعية: ﴿ أَدعُواْ ﴾ ﴿أَنَا﴾. د - وجود مَدْعُوِّين: ﴿ وَمَنِ اتَّبَعَنِي ﴾.

آیۀ ﴿قُلۡ هَٰذِهِۦ سَبِيلِيٓ...﴾ بیان برخی ارکان دعوت را دربردارد، از جمله: أ- وجود منهج: ﴿أَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ﴾. ب- منهج بر علم استوار می‌گردد: ﴿عَلَىٰ بَصِيرَةٍ﴾. ج- وجود دعوتگر: ﴿أَدۡعُوٓاْ﴾ ﴿أَنَا۠﴾. د- وجود مدعوین: ﴿وَمَنِ ٱتَّبَعَنِي﴾.