የይዘት ትርጉም አንቀጽ 246 ምዕራፍ ሱረቱ አል-በቀራህ - የሙኽተሰር ቁርአን ተፍሲር ትርጉም በፋርስኛ ቋንቋ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 246

اَلَمْ تَرَ اِلَی الْمَلَاِ مِنْ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ مِنْ بَعْدِ مُوْسٰی ۘ— اِذْ قَالُوْا لِنَبِیٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ؕ— قَالَ هَلْ عَسَیْتُمْ اِنْ كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتَالُ اَلَّا تُقَاتِلُوْا ؕ— قَالُوْا وَمَا لَنَاۤ اَلَّا نُقَاتِلَ فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ وَقَدْ اُخْرِجْنَا مِنْ دِیَارِنَا وَاَبْنَآىِٕنَا ؕ— فَلَمَّا كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا اِلَّا قَلِیْلًا مِّنْهُمْ ؕ— وَاللّٰهُ عَلِیْمٌۢ بِالظّٰلِمِیْنَ ۟

-ای پیامبر- آیا از حال اعيان بنی اسرائیل پس از عهد موسی -علیه السلام- آگاه نشده ای؛ آنگاه که به پیامبری از خودشان گفتند: پادشاهی برای ما برگزين تا همراش در راه الله بجنگیم. پیامبرشان خطاب به آن ها گفت: شاید اگر الله متعال جهاد را بر شما واجب کند، در راه الله جهاد نکنید! با انکار گمان پیامبرشان نسبت به آن ها گفتند: چه مانعی ما را از پیکار در راه الله باز می دارد در حالی که اقتضاى اين كار در ما وجود دارد؟ زيرا دشمنانمان ما را از سرزمین هایمان بیرون رانده و فرزندانمان را به اسارت برده اند، پس برای بازگشت به سرزمین های خویش و آزادی اسیرانمان باید بجنگیم. اما وقتی که الله جهاد را بر آن ها واجب کرد؛ روی گرداندند و جز اندکی از آن ها به وعده ی خویش وفا نکردند. الله متعال از ستمکارانی که به فرمانش پشت کرده و پیمانش را نقض می کنند؛ آگاه است و به این خاطر آن ها را مجازات خواهد کرد.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• التنبيه إلى أهم صفات القائد التي تؤهله لقيادة الناس؛ وهي العلم بما يكون قائدًا فيه، والقوة عليه.

آگاه‌ساختن از مهم‌ترین صفات کسی است که به رهبری مردم گماشته می‌شود؛ یعنی علم و قدرت بر آنچه تحت رهبری اوست.

• إرشاد من يتولى قيادة الناس إلى ألا يغتر بأقوالهم حتى يبلوهم، ويختبر أفعالهم بعد أقوالهم.

راهنمایی کسی‌که عهده‌دار رهبری مردم می‌شود به اینکه فریب سخنان‌شان را نخورد مگر زمانی‌که آنها را بیازماید و پس از اقوال‌شان، رفتارشان را مورد بررسی قرار دهد.

• أن الاعتبارات التي قد تشتهر بين الناس في وزن الآخرين والحكم عليهم قد لا تكون هي الموازين الصحيحة عند الله تعالى، بل هو سبحانه يصطفي من يشاء من خلقه بحكمته وعلمه.

معیارهایی که گاهی در مورد ارزش دیگران و قضاوت در مورد آنها میان مردم مشهور می‌شود، گاهی معیارهای صحیح نزد الله متعال نیستند، بلکه او سبحانه از روی حکمت و علم خویش هر یک از مخلوقاتش را که بخواهد برمی‌گزیند.