የይዘት ትርጉም ምዕራፍ አዝ ዛሪያት - የቁርኣን ጥቅል ማብራርያ ትርጉም በፋርስኛ ቋንቋ - የገፅ ቁጥር 521 - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 7

وَالسَّمَآءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ۟ۙ

و الله به آسمان که آفرینش زیبا و راه‌هایی دارد سوگند یاد می‌فرماید.

አንቀጽ: 8

اِنَّكُمْ لَفِیْ قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ۟ۙ

که شما - ای ساکنان مکه- به‌طور قطع در سخنی متضاد و ضد و نقیض هستید، گاهی می‌گویید: قرآن سحر است، گاهی می‌گویید: شعر است، و گاهی می‌گویید: محمد ساحری است، و گاهی می‌گویید شاعری است.

አንቀጽ: 9

یُّؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ اُفِكَ ۟ؕ

از ایمان به قرآن و پیامبر صلی الله علیه وسلم بازداشته می‌شود کسی‌که بر اساس علم الله از ایمان به آن بازداشته شده باشد؛ زیرا او تعالی می‌داند که او ایمان نمی‌آورد، پس او را به هدایت توفیق نمی‌دهد.

አንቀጽ: 10

قُتِلَ الْخَرّٰصُوْنَ ۟ۙ

لعنت بر این دروغگویان که در مورد قرآن و پیامبرشان آن سخنان را گفتند.

አንቀጽ: 11

الَّذِیْنَ هُمْ فِیْ غَمْرَةٍ سَاهُوْنَ ۟ۙ

همان کسانی‌که در جهالت، از سرای آخرت غافل هستند، و به آن اهمیت نمی‌دهند.

አንቀጽ: 12

یَسْـَٔلُوْنَ اَیَّانَ یَوْمُ الدِّیْنِ ۟ؕ

می‌پرسند: روز جزا چه زمانی است؟ درحالی‌که برای آن عمل نمی‌کنند.

አንቀጽ: 13

یَوْمَ هُمْ عَلَی النَّارِ یُفْتَنُوْنَ ۟

الله این‌گونه به سوال آنها پاسخ می‌دهد: روزی‌که آنها روی آتش عذاب می‌شوند.

አንቀጽ: 14

ذُوْقُوْا فِتْنَتَكُمْ ؕ— هٰذَا الَّذِیْ كُنْتُمْ بِهٖ تَسْتَعْجِلُوْنَ ۟

به آنها گفته می‌شود: عذابتان را بچشید، این همان روزی است که وقتی به آن انذار داده می‌شدید، از روی تمسخر خواستار تعجیل آن بودید.

አንቀጽ: 15

اِنَّ الْمُتَّقِیْنَ فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

قطعاً کسانی که به‌خاطر پروردگارشان با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی‌اش پرهیزکاری نموده‌اند در روز قیامت در باغ‌ها و چشمه‌هایی جاری هستند.

አንቀጽ: 16

اٰخِذِیْنَ مَاۤ اٰتٰىهُمْ رَبُّهُمْ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَبْلَ ذٰلِكَ مُحْسِنِیْنَ ۟ؕ

پاداش گرامی‌ای را که پروردگارشان به آنها عطا فرموده می‌گیرند، زیرا قبل ازاین پاداش گرامی در دنیا نیکوکار بودند.

አንቀጽ: 17

كَانُوْا قَلِیْلًا مِّنَ الَّیْلِ مَا یَهْجَعُوْنَ ۟

شب نماز می‌گزاردند، و جز زمانی اندک نمی‌خوابیدند.

አንቀጽ: 18

وَبِالْاَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُوْنَ ۟

و در سحرگاهان برای گناهان‌شان از الله آمرزش می‌طلبیدند.

አንቀጽ: 19

وَفِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّآىِٕلِ وَالْمَحْرُوْمِ ۟

و در اموال‌شان برای گدایان، و برای کسانی‌که به هر سببی از رزق و روزی محروم شده بودند اما از آنها گدایی نمی‌کردند، حقی بود - که داوطلبانه آن را می‌بخشیدند-.

አንቀጽ: 20

وَفِی الْاَرْضِ اٰیٰتٌ لِّلْمُوْقِنِیْنَ ۟ۙ

و در زمین و کوه‌ها و دریاها و رودها و درختان و گیاهان و حیواناتی که الله در آن قرار داده است، دلالت‌هایی بر قدرت الله برای یقین ‌کنندگان است که الله همان آفریننده و شکل‌دهنده است.

አንቀጽ: 21

وَفِیْۤ اَنْفُسِكُمْ ؕ— اَفَلَا تُبْصِرُوْنَ ۟

و -ای مردم- در خودتان دلالت‌هایی بر قدرت الله است، پس مگر نمی‌بینید که پند بگیرید؟!

አንቀጽ: 22

وَفِی السَّمَآءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوْعَدُوْنَ ۟

و در آسمان روزی دنیوی و دینی شماست، و در آن خیر و یا شری را که به آن وعده داده می‌شوید است.

አንቀጽ: 23

فَوَرَبِّ السَّمَآءِ وَالْاَرْضِ اِنَّهٗ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَاۤ اَنَّكُمْ تَنْطِقُوْنَ ۟۠

پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که رستاخیز به‌طور قطع حقیقتی بدون تردید است، همان‌گونه که در سخن شما هیچ تردیدی نیست آن‌گاه که سخن می‌گویید.

አንቀጽ: 24

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ ضَیْفِ اِبْرٰهِیْمَ الْمُكْرَمِیْنَ ۟ۘ

-ای پیامبر- آیا خبر فرشتگان مهمان ابراهیم -علیه السلام- که آنان را گرامی داشت به تو رسیده است؟

አንቀጽ: 25

اِذْ دَخَلُوْا عَلَیْهِ فَقَالُوْا سَلٰمًا ؕ— قَالَ سَلٰمٌ ۚ— قَوْمٌ مُّنْكَرُوْنَ ۟

آن‌گاه که بر او وارد شدند و به او گفتند: سلام. ابراهیم علیه السلام در پاسخ آنها گفت: سلام. و با خودش گفت: اینها مردمی هستند که آنها را نمی‌شناسیم.

አንቀጽ: 26

فَرَاغَ اِلٰۤی اَهْلِهٖ فَجَآءَ بِعِجْلٍ سَمِیْنٍ ۟ۙ

پس پنهانی به‌سوی خانواده‌اش رفت، و گوساله‌ای سالم و فربه که داشتند آورد؛ به این گمان که آنها انسان هستند.

አንቀጽ: 27

فَقَرَّبَهٗۤ اِلَیْهِمْ قَالَ اَلَا تَاْكُلُوْنَ ۟ؗ

پس گوساله را نزدیک آنها گذاشت، و با مهربانی آنها را مورد خطاب قرار داد: آیا غذایی را که برای‌تان تقدیم شده است نمی‌خورید؟

አንቀጽ: 28

فَاَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیْفَةً ؕ— قَالُوْا لَا تَخَفْ ؕ— وَبَشَّرُوْهُ بِغُلٰمٍ عَلِیْمٍ ۟

وقتی که دید نمی‌خورند ترسی از آنها را در وجود خویش پنهان کرد و آنها به ترسش پی بردند. آن‌گاه برای آرام‌کردن او گفتند: نترس، زیرا ما فرستادگانی از جانب الله هستیم، و او را از آنچه خوشحالش می‌کرد باخبر کردند به اینکه پسری صاحب علم فراوان برایش متولد می‌شود. شخص مورد مژده در اینجا اسحاق علیه السلام است.

አንቀጽ: 29

فَاَقْبَلَتِ امْرَاَتُهٗ فِیْ صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوْزٌ عَقِیْمٌ ۟

وقتی همسر ابراهیم علیه السلام این مژده را شنید درحالی‌که از شادی فریاد و به صورتش سیلی می‌زد جلو آمد، و با تعجب گفت: آیا پیرزنی می‌زاید، به‌علاوه اینکه اساساً نازا بوده است!

አንቀጽ: 30

قَالُوْا كَذٰلِكِ ۙ— قَالَ رَبُّكِ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ الْحَكِیْمُ الْعَلِیْمُ ۟

فرشتگان به او گفتند: آنچه را به تو خبر دادیم پروردگارت گفته است، و آنچه را که او تعالی بگوید هیچ بازدارنده‌ای برایش نیست؛ زیرا او تعالی در آفرینش و تقدیر خویش بسیار دانا و از مخلوقاتش و مصالح آنها بسیار آگاه است.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• إحسان العمل وإخلاصه لله سبب لدخول الجنة.

نیکو گردانیدن و خالص ‌کردن عمل برای الله سبب ورود به بهشت است.

• فضل قيام الليل وأنه من أفضل القربات.

فضیلت نماز شب و اینکه از برترین عباداتی است که با آن به الله نزدیکی حاصل می‌شود.

• من آداب الضيافة: رد التحية بأحسن منها، وتحضير المائدة خفية، والاستعداد للضيوف قبل نزولهم، وعدم استثناء شيء من المائدة، والإشراف على تحضيرها، والإسراع بها، وتقريبها للضيوف، وخطابهم برفق.

از آداب پذیرایی: پاسخ دادن به سلام به نیکوتر از آن، آماده‌ کردن سفره به صورت پنهانی، آمادگی برای مهمانان قبل از رسیدن آنها، جدانکردن چیزی از سفره، برخاستن و شتاب‌ ورزیدن برای آماده‌ کردن سفره، و نزدیک ‌کردن آن به مهمانان، و سخن گفتن با آنها به نرمی.