የይዘት ትርጉም አንቀጽ 40 ምዕራፍ ሱረቱ አት-ተውባህ - የሙኽተሰር ቁርአን ተፍሲር ትርጉም በፊሊፒንኛ (ታግሎግ) ቋንቋ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 40

إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذۡ أَخۡرَجَهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ ٱثۡنَيۡنِ إِذۡ هُمَا فِي ٱلۡغَارِ إِذۡ يَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَاۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيۡهِ وَأَيَّدَهُۥ بِجُنُودٖ لَّمۡ تَرَوۡهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلسُّفۡلَىٰۗ وَكَلِمَةُ ٱللَّهِ هِيَ ٱلۡعُلۡيَاۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

Kung hindi kayo, O mga mananampalataya, mag-aadya sa Sugo ni Allāh – basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan – at tutugon sa paanyaya niya para sa pakikibaka ayon sa landas ni Allāh, nag-adya na sa kanya si Allāh nang hindi kayo naging kasama sa kanya nang nagpalisan ang mga tagapagtambal sa kanya at kay Abū Bakr – malugod si Allāh sa kanya. Walang ikatlong [kasama] sa kanilang dalawa – nang silang dalawa ay nasa Yungib ng Thawr habang mga nagkukubli mula sa mga tagatangging sumampalataya na naghahanap sa kanilang dalawa – nang nagsasabi ang Sugo ni Allāh – basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan – sa kasamahan niyang si Abū Bakr Aṣ-Ṣiddīq nang nangamba ito na makaabot dito ang mga tagapagtambal: "Huwag kang malungkot; tunay na si Allāh ay kasama sa atin sa pamamagitan ng pag-alalay Niya at pag-aadya Niya." Kaya nagpababa si Allāh ng kapanatagan sa puso ng Sugo Niya at nagpababa sa kanya ng mga kawal na hindi ninyo nasasaksihan. Sila ay ang mga anghel na umaalalay sa kanya. Ginawa Niya ang salita ng mga tagapagtambal bilang ang pinakamababa. Ang salita ni Allāh ay ang pinakamataas nang nagpataas Siya sa Islām. Si Allāh ay Makapangyarihan sa sarili Niya, sa paglupig Niya, at paghahari Niya: walang dumadaig sa Kanya na isa man; Marunong sa pangangasiwa Niya, pagtatakda Niya, at sa batas Niya.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• العادات المخالفة للشرع بالاستمرار عليها دونما إنكار لها يزول قبحها عن النفوس، وربما ظُن أنها عادات حسنة.

Ang mga kaugaliang sumasalungat sa Batas ng Islām dahil sa pagpapatuloy sa mga ito nang walang anumang pagtutol sa mga ito ay nawawala ang kapangitan nito sa mga tao. Marahil ay ipinagpalagay na ang mga ito ay mga kaugaliang maganda.

• عدم النفير في حال الاستنفار من كبائر الذنوب الموجبة لأشد العقاب، لما فيها من المضار الشديدة.

Ang hindi pagtugon sa sandali ng panawagang magsandata ay kabilang sa mga malaki sa mga pagkakasalang nag-oobliga ng pinakamatinding parusa dahil sa dulot nitong mga matinding pinsala.

• فضيلة السكينة، وأنها من تمام نعمة الله على العبد في أوقات الشدائد والمخاوف التي تطيش فيها الأفئدة، وأنها تكون على حسب معرفة العبد بربه، وثقته بوعده الصادق، وبحسب إيمانه وشجاعته.

Ang kalamangan ng katiwasayan, na ito ay bahagi ng kalubusan ng biyaya ni Allāh sa tao sa mga panahon ng mga trahedya at mga pangangamba na natutuliro sa mga sandaling ito ang mga puso, at na ito ay alinsunod sa pagkakilala ng tao sa Panginoon nito, pananalig nito sa pangako Niyang tapat, at alinsunod sa pananampalataya nito at katapangan nito.

• أن الحزن قد يعرض لخواص عباد الله الصدِّيقين وخاصة عند الخوف على فوات مصلحة عامة.

Na ang kalungkutan ay maaaring sumapit sa mga pili sa mga lingkod ni Allāh na mga tapat, lalo na sa sandali ng pangamba sa pagkawala ng kapakanang panlahat.